_ الکافی، محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی، تهران: دار الکتب الإسلامیة، چهارم، 1407 ق.

_ مجمع البحرین، فخرالدین الطریحی، تحقیق: سید احمد حسینی، قم: مکتب نشر الثقافة الإسلامیة، اول، 1408ق/1367 ش.

_ المحکم و المحیط الأعظم، علی بن اسماعیل ابن سیده، تحقیق: عبد الحمید هنداوی، بیروت: دار الکتب العلمیة، اول، 2000م.

_ المحیط فی اللغة، إسماعیل بن عباد الصاحب، بیروت: عالم الکتاب، اول، 1414ق.

_ میزان الحکمه، محمد محمدی ری‌شهری، ترجمه: حمیدرضا شیخی، قم: موسسه فرهنگی دار الحدیث، اول، 1377ش.

_ مصادر نهج البلاغة و اسانیده، سید عبد الزهراء حسینی خطیب، بیروت: دار الزهراء، اول، 1367ش.

_ معارج نهج البلاغه، علی بن زید بیهقی فرید خراسان، مصحح: محمدتقی‏دانش‏پژوه، قم: کتابخانه ‏عمومی ‏آیة الله‏ مرعشی ‏نجفی، اول، 1367ش.

_ معانی الأخبار، محمد بن علی ابن بابویه، قم: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه، اول، 1403ق.

_ معجم مقاییس اللغة، أبو الحسین أحمد بن فارس زکریا، تحقیق: عبد السلام محمد ‏هارون، قم: مکتب الاعلام الاسلامی، اول، 1404ق.

_ مفردات الفاظ القرآن، حسین بن محمد راغب اصفهانی، دفتر نشر الکتاب، دوم، 1404ق.

_ النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، مجد الدین ابو السعادات مبارک بن محمد جزری، السعودیة: بیت الافکار الدولیة، برعایة رائد بن صبری بن ابی علفة.

_ «جلوه‌‏هایی از آیین سخنوری در دستور سخن نهج البلاغه»، علی اکبر فراتی، مجله علوم حدیث، سال 13، ش49 و 50، ص243_262.