79 ـ رشوه

1

امام على عليه‏السلام:

۰.وقد عَلِمتُم أ نَّهُ لا يَنبَغِي أن يكونَ الوالِي على الفُرُوجِ والدِّماءِ والمَغانِمِ والأحكامِ وإمامَةِ المسلمينَ البَخِيلُ... ولا المُرتَشِي في الحُكمِ فَيَذهَبَ بالحُقوقِ، ويَقِفَ بِها دُونَ المَقاطِعِ ؛^۱

۰.و شما مى‏دانيد كه مسئول ناموس و جان و غنايم (اموال) و احكام و پيشوايى مسلمانان، نبايد شخصى بخيل باشد... و نه در داورى رشوه‏گير كه در اين صورت حقوق را پايمال مى‏كند و حق را به حقدار نمى‏رساند.

2

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.يا عليُّ، مِنَ السُّحتِ: ثَمَنُ المِيتَةِ، وثَمَنُ الكَلبِ، وثَمَنُ الخَمرِ، ومَهرُ الزانيَةِ، والرّشوَةُ في الحُكمِ، وأجرُ الكاهِنِ ؛^۲

۰.اى على! از جمله مال‏هاى حرام، بهاى مردار است و بهاى سگ و شراب و كابين زن بدكاره و رشوه گرفتن در قضاوت و مزدِ پيشگو.

3

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.إيّاكُم والرّشوَةَ فإنّها مَحضُ الكُفرِ، ولا يَشُمُّ صاحِبُ الرّشوةِ رِيحَ الجَنَّةِ؛^۳

۰.از رشوه گرفتن دورى كنيد كه آن كفر محض است و رشوه‏گير بوى بهشت را استشمام نمى‏كند.

4

امام صادق عليه‏السلام:

۰.فأمّا الرّشوَةُ يا عمّارُ في الأحكامِ فإنَّ ذلكَ الكُفرُ بِاللّه‏ِ العَظيمِ ورسولِهِ ؛^۴

۰.اى عمّار! رشوه گرفتن در امر قضاوت، كفر ورزيدن به خداوند بزرگ و پيامبر اوست.

5

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.لَعَنَ اللّه‏ُ الراشيَ والمُرتَشِيَ والرائشَ الذي يَمشِي بَينَهُما ؛^۵

۰.خدا لعنت كند رشوه دهنده و رشوه گيرنده و واسطه بين آن دو را.

6

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.الراشي والمُرتَشِي في النّارِ ؛^۶

۰.رشوه ده و رشوه‏گير در آتشند.

7

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.لَعَنَ اللّه‏ُ الرّاشِيَ والمُرتَشِيَ في الحُكمِ ؛^۷

۰.خدا لعنت كند كسى را كه در كار قضاوت رشوه بدهد و رشوه بگيرد.

8

امام على عليه‏السلام:

۰.إنّما أهلَكَ مَن كانَ قَبلَكُم أنَّهُم مَنَعُوا الناسَ الحَقَّ فاشتَرَوهُ، وأخَذُوهُم بالباطِلِ فاقتَدَوهُ ؛^۸

۰.پيشينيان شما از اين رو به هلاكت در افتادند كه مردمان را از حق [شان] باز داشتند و آنان [ناچار با رشوه] آن را خريدند و آنان را به ارتكاب باطل و نادرستى وا داشتند و مردم هم از آن پيروى كردند.

9

امام صادق عليه‏السلام:

۰.مِن أكلِ السُّحتِ الرّشوَةُ في الحُكمِ ؛^۹

۰.رشوه گرفتن در قضاوت، از مصاديق مالِ حرام است.

10

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.ما مِن قَوْمٍ يَظْهَرُ فيهِم الرِّبا إِلاّ اُخِذُوا بِالسَّنَة وَ ما مِن قَوْمٍ يَظْهَرُ فيهِم الرُّشا إلاّ اُخِذُوا بِالرُّعْبِ ؛^۱۰

۰.ميان هر قومى رباخوارى آشكار گردد به قحطى گرفتار آيند. و ميان هر قومى رشوه‏خوارى شايع شود به ترس مبتلا گردند.