95 ـ فريب

1

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.اِنْ قَدَرتَ اَن تُصْبِحَ و تُمسى و لَيْسَ فى قَلبِكَ غَشٌّ لاَِحَدٍ فَافعَل و ذلِكَ مِن سُنَّتى و مَنْ أحيى سُنَّتى فَقَد اَحيانى و مَن اَحيانى كانَ مَعى فِى الجَنَّةِ؛^۱

۰.تا مى‏توانى بكوش كه صبح و شب در قلبت (حتّى) قصد فريب و نيرنگ كسى نباشد؛ چرا كه اين از سنّت‏هاى من است و كسى كه سنّتم را زنده كند، مرا زنده كرده است و كسى كه مرا زنده كند، در بهشت با من خواهد بود.

2

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.لَيْسَ مِنّا مَنْ غَشَّ مُسْلِما اَو ضَرَّهُ اَو ماكَرَهُ؛^۲

۰.از ما نيست كسى كه با مسلمانى تقلّب كند، يا به او ضرر رساند و يا با وى حيله نمايد.

3

امام حسين عليه‏السلام:

۰.إنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛^۳

۰.بى‏گمان شيعيان ما، دل‏هايشان از هر خيانت، كينه، و فريبكارى پاك است.

4

امام على عليه‏السلام:

۰.ايّاكَ وَ طولَ الاَْمَلِ فَكَمُ مِنْ مَغْرورٍ اِفْتَتَنَ بِطولِ اَمَلِهِ فَاَفْسَدَ عَمَلَهُ وَ قَطَعَ اَجَلَهُ فَلا اَمَلَهُ اَدْرَكَ وَ لا مافاتَهُ اسْتَدْرَكَ ؛^۴

۰.از آرزوى دور و دراز بپرهيز، چه بسا فريب خورده‏اى كه به آرزوى دراز خويش، فريب خورد و كارش را تباه و مرگش را قطعى كرد و در نتيجه، نه به آرزويش رسيد و نه آنچه را كه از دست داده بود، جبران كرد.

5

امام على عليه‏السلام:

۰.اَ لْمُؤْمِنُ مُنيبٌ مُستَغْفِرٌ تَوَّابٌ، اَلْمُنافِقُ مَكُورٌ مُضِرٌّ مُرتابٌ؛^۵

۰.مؤمن بازگشت كننده به خدا، آمرزش خواه و توبه كننده است و منافق نيرنگباز، زيانبار و شكّاك.

6

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.ثَلاثٌ مَنْ كُنَّ فيهِ فَهِىَ راجِعَةٌ عَلى صاحِبِها: اَلْبَغْىُ وَ الْمَكْرُ وَ النَّكْتُ؛^۶

۰.سه چيز است كه در هر كس باشد [آثارش] به خود او بر مى‏گردد: ستم كردن، فريب دادن و پيمان شكنى.

7

امام صادق عليه‏السلام:

۰.الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ، هُوَ عَيْنُهُ وَمِرْآتُهُ وَدَلِيلُهُ، لاَ يَخُونُهُ، وَلاَ يَخْدَعُهُ، وَلاَ يَظْلِمُهُ، وَلاَ يَكْذِبُهُ، وَلاَ يَغْتَابُهُ؛