خلف (زنده 1087ق) (تا سوره الرحمان از تفاسیر شیعه و سنی)، عقود المرجان سید نعمت الله جزایری (از تفاسیر شیعه و سنی) و الوجیز فی تفسیر قرآن العزیز علی بن حسین عاملی هویزی (زنده 1124ق) (تفسیر مزجی کامل با گرایش ادبی با ساده‌ترین الفاظ و عبارات) از مهم‌ترین تفاسیر این دوره به شمار می‌روند.

نتیجه

با بررسی سیر تاریخی حدیث خوزستان از زمان پیامبر اکرم _ صلی الله علیه و آله و سلم _ تا پایان دوره صفوی شاهد سه مقطع حدیثی متمایزیم: 1. دوره متقدمان (پنج قرن اول)، 2. دوره میانی (قرن ششم تا قرن نهم) 3. دوره متأخران (دوره صفوی). در این سه مقطع بیش از 350 محدّث از شیعه و سنی در این منطقه فعالیت داشته‌اند که حدود یک پنجم آنان صاحب کتاب بودند. بیشتر این محدّثان متعلق به دوره متقدمان‌اند؛ دوره‌‌ای که در آن شمار محدثان اهل سنت فراوان‌تر گزارش شده است. در دوره میانی تعداد محدّثان، به ویژه شیعیان کاهش یافته و در عصر متأخران با رونق مجدد حدیث، محدّثان شیعه رو به فزونی نهادند و فعالیت محدّثان اهل سنت به شدت کاسته شد و حدیث در میان عالمان شیعه دو باره رواج یافت. این محدثان (بیشتر، محدثان شیعه) منشأ خلق آثار ارزشمندی در موضوعات مختلف حدیثی همچون مجموعه‌های حدیثی، رجال، فقه الحدیث، تفسیرروایی و غیره بودند. در دوره متأخران حدود یکصد و پنجاه محدّث در منابع مختلف معرفی شده که 29 نفر از آنان صاحب کتاب و نوشته بودند.

کتابنامه

_ الإحتجاج، احمد بن علی طبرسی، مشهد: نشر مرتضی، 1403ق.

_ احسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، محمد بن احمد مقدسی، ترجمه: علی نقی منزوی، تهران: شرکت مؤلفان و مترجمان ایران، 1361ش.

_ الإختصاص‏، محمد بن محمد مفید، قم: الموتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، 1413ق‏.

_ الاستیعاب، ابن عبدالبر اندلسی، تحقیق: علی محمد بجاوی، بیروت: دار الجیل، 1412ق.

_ أسد الغابة، ابن ‌اثیر، بیروت: دار الکتاب العربی، بی‌تا.

_ الاصابه، ابن حجر عسقلانی، تحقیق: عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت: دار الکتب العلمیه، 1415ق.