3-3. موارد فراوانی در قرآن کریم که حفظ به اشیای بیرونی تعلق گرفته‌اند؛ مانند:
وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظیمُ.۱
چیزی که در این گروه، متغیر است، متعلق حفظ و آن چیزی است که عمل حفظ در مقابل آن انجام می‌شود. متعلق حفظ در این آیات عبارت‌اند از: آسمان و زمین،۲ اعمال،۳ جان انسان‌ها،۴ کتاب الهی،۵ جن‌ها،۶ فروج،۷ لوح۸ و داریی‌های زمین.۹ آن چیزی هم که عمل حفظ در مقابل آن انجام می‌شود و از قراین متصل فهمیده می‌شود، در هر مورد متناسب متعلق حفظ است؛ برای نمونه، وقتی حفظ به فروج تعلق پیدا می‌کند، منظور مراقبت و نگهداری قوه شهویه در برابر هر چیزی است که خداوند برایش حرام کرده است.۱۰ و وقتی به کتاب الهی تعلق می‌یابد، مراد، مراقبت از آن در برابر هر گونه دگرگونی و تحریف است.۱۱
3-4. روایاتی که حفظ به همراه وصیت به کار رفته است و در آنها قراینی وجود دارد که منظور از حفظ، درک صحیح و تلاش برای عمل کردن به آن توصیه است؛ مانند این روایت که در آن امام صادق_ علیه السلام _ وصیت رسول خدا _ صلی الله علیه و آله _ به امام علی_ علیه السلام _ را این گونه نقل می‌کند:
یَا عَلِیُّ! أُوصِیکَ بِوَصِیَّةٍ فَاحْفَظْهَا عَنِّی، فَقَالَ لَهُ عَلِیٌّ: یَا رَسُولَ اللهِ! أَوْصِ، فَکَانَ فِی وَصِیَّتِهِ أَنْ قَالَ: إِنَّ الْیَقِینَ أَنْ لَا تَرْضی أَحَداً بِسَخَطِ اللهِ وَ... یَا عَلِیُّ! إِنَّکَ لَا تَزَالُ بِخَیْرٍ مَا حَفِظْتَ وَصِیَّتِی؛۱۲
1.. سوره بقره، آیه ۲۵۵.
2.. مانند: وَسِعَ كُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما(سوره بقره، آیه ۲۵۵)؛ وَ جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً (سوره انبیاء، آیه ۳۲).
3.. مانند: إِنَّ عَلَیْكُمْ لَحافِظینَ (سوره انفطار، آیه ۱۰)؛ اللهُ حَفیظٌ عَلَیْهِمْ وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكیلٍ (سوره شوری، آیه ۶).
4.. مانند: فَأَرْسِلْ مَعَنا أَخانا نَكْتَلْ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ (سوره یوسف، آیه ۶۳)؛ وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ یُرْسِلُ عَلَیْكُمْ حَفَظَةً حَتی إِذا جاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ (سوره انعام، آیه ۶۱).
5.. مانند: إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فیها هُدىً وَ نُورٌ یَحْكُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذینَ أَسْلَمُوا لِلَّذینَ هادُوا وَ الرَّبَّانِیُّونَ وَ الْأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتابِ الله (سوره مائده، آیه ۴۴)؛ إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ (سوره حجر، آیه ۹).
6. وَ مِنَ الشَّیاطینِ مَنْ یَغُوصُونَ لَهُ وَ یَعْمَلُونَ عَمَلاً دُونَ ذلِكَ وَ كُنَّا لَهُمْ حافِظینَ (سوره انبیاء، آیه ۸۲).
7.. مانند: وَ الَّذینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ (سوره مؤمنون، آیه ۵)؛ قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُم (سوره نور، آیه ۳۰).
8. فی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ (سوره بروج، آیه ۲۲).
9. قالَ اجْعَلْنی عَلی خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّی حَفیظٌ عَلیمٌ (سوره یوسف، آیه ۵۵).
10.. المیزان، ج۱۶، ص۳۱۴.
11.. همان، ج۱۲، ص۱۰۱.
12.. المحاسن، ج۱، ص۱۶، ح۴۷.
