راه حلّ آسيب
راه حلّ نهايي، کشف معنا و بار ارزشي واژه در هنگام کاربرد آن است. در اين جا نيز بايد مانند تشخيص معناي لغوي و اصطلاحي، کاربردها را به دو بخش قسمت کرد؛ اما اين دو بخش، بر اساس زمان و تاريخ و نه کاربران آنها، شکل مي‌گيرند. يعني کاربرد‌هاي واژه را در دو زمان مختلف مي‌يابيم و آن گاه، معناي برآمده از کاربرد‌هاي عصر اوّليه را با استعمال‌هاي کنوني، مقايسه مي‌کنيم و در صورت يک‌سان نبودن، معناي کنوني را کنار مي‌گذاريم و معنا و بار ارزشي عصر معصومان و راويان را ملاک فهم و قضاوت قرار مي‌دهيم.
