مي‌بينيم که اين معنا چندان مفهوم نيست. نسخه ديگر ۱ ، واژه «نسي» دارد که معنايي پذيرفتني است. بهترين برادران کسي است که خطا و گناه ما را نسبت به خود، از ياد ببرد و گذشت کند.
دو.
از امام سجاد عليه السلام روايت شده است که فرمود:
لا تُعادِينَّ أحَداً وَ إنْ ظَنَنْتَ أنَّهُ لا يضُرُّک، وَ لا تَزْهَدَنَّ في صَداقَهِْ أحَدٍ وَ إنْ ظَنَنْتَ أنَّهُ لا ينْفَعُک؛ فَإنَّک لا تَدْري مَتي ?? تَرْجُو صَديقَکَ وَ لا تَدْري مَتي تَخافُ عَدُوَّکَ. وَ لا يعْتَذِرُ إلَيکَ أحَدٌ إلّا قَبِلْتَ عُذْرَهُ وَ إنْ عَلِمْتَ أنَّهُ کاذِبٌ، وَ لْيقِلَّ عَيبُ النّاسِ عَلي لِسانِکَ.۲
با هيچ‌کس دشمني مکن، اگرچه گمان داري که به تو زياني نمي رساند و نسبت به دوستي با هيچ‌کس بي رغبت مباش، اگرچه گمان داري به تو سودي نمي رساند؛ زيرا تو نمي داني که کي به دوستت اميدواري و نمي داني که چه هنگام از دشمنت بيم داري. و کسي پيش تو عذرِ تقصير نياورد مگر آنکه عذرش را بپذيري، حتي اگر بداني که دروغ مي گويد. و بايد عيب مردم را کمتر بر زبان بياوري.
اما در نسخه ديگر کتاب، به جاي کلمه «عَيب»، کلمه «عَتْب» آمده که به معناي (کمتر سرزنش کردن) است.
سه.
امام صادق عليه السلام از پدر بزرگوارش امام باقر عليه السلام درباره حق مؤمنان بر يکديگر چنين نقل کرده است:
عَظِّمُوا أصحابَکُم وَ وَقِّرُوهُم وَ لا يتَجَّهَمُ بَعضُکُم بَعضاً، وَ لا تُضارُّوا وَ لا تُحاسِدُوا، وَ اياکُم وَ البُخلَ، کُونُوا عِبادَ اللهِ المُخلِصينَ.
ياران خود را بزرگ و محترم بداريد و با هم ترشرويي نکنيد و به يکديگر زيان نزنيد و حسد نورزيد و مبادا بخل بورزيد و بندگان خالص خدا باشيد.
