۳۶.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَن سَرَّتهُ حَسَنَتُهُ وساءَتهُ سَيِّئَتُهُ فَهُوَ مُؤمِنٌ؛
هر کسى نيکىاش شادش کند و بدىاش ناخرسندش گرداند، او مؤمن است.
۳۷.امام باقر علیه السلام: اَلبِرُّ وَالصَّدَقَةُ يَنفيانِ الفَقرَ ويَزيدانِ فِى العُمرِ ويَدفَعانِ سَبعينَ مِيتَةَ سُوءٍ؛
نيکوکارى و صدقه دادن، فقر را مىزدايد، بر عمر مىافزايد و هفتاد مرگ بد را دور مىسازد.
۳۸.امام باقر علیه السلام: اَلنّاسُ رَجُلانِ: مُؤمِنٌ وجاهِلٌ؛ فَلا تُوذِى المُؤمِنَ ولا تُجَهِّلِ الجاهِلَ فَتَکونَ مِثلَهُ؛
مردمان دو گروهاند: مؤمن و نادان؛ پس مؤمن را ميازار و نادان را به نادانى منسوب نکن که چون او خواهى شد.
۳۹.امام صادق علیه السلام: مَنهومانِ لا يَشبَعانِ: مَنهُومُ عِلمٍ ومَنهُوم مالٍ؛
دو مشتاقاند که سيرى نمىيابند: مشتاق علم و مشتاق مال.
۴۰.امام صادق علیه السلام: غَسلُ الإناءِ وکَسحُ الفِناء مَجلَبَةٌ لِلرِّزقِ؛
شستن ظرف و جارو کردن حياط، موجب روىآوردن روزى است.
۴۱.امام صادق علیه السلام: بَرُّوا آباءَکُم يَبَرُّکُم أبناؤُکُم وعِفُّوا عَن نِساءِ النّاسِ تَعِفُّ نِساؤُکُم؛
به پدرانتان نيکى کنيد تا فرزندانتان به شما نيکى کنند و با زنان مردم عفّت ورزيد تا زنان شما پاکدامن باشند.
