هر که به دنيا دل ببندد، به سه خصلت گرفتار میآيد: اندوه بى پايان، آرزوى دست نايافتنى و اميد بىفرجام.
۵۱.امام صادق علیه السلام: ثَلاثٌ فِيهِنَّ المَقتُ مِن اللّهِ عَزَّوجلَّ: نَومٌ مِن غَيرِ سَهَرٍ وضِحک مِن غَيرِ عَجَبٍ وأکلٌ عَلَى الشَّبَعِ؛
سه چيز است که خشم خداى عزيز و جليل در آن است:خوابيدن بدون شب بيدارى، خنديدن بدون دليل و خوردن در حال سيرى.
۵۲.پيامبر صلی الله علیه و اله: خَيرُکُم مَن أطعَمَ الطَّعامَ وأفشَى السَّلامَ وصَلّى وَالنّاسُ نِيامٌ؛
بهترين شما کسى است که [به فقيران و ديگران] غذا بخوراند، به همه سلام کند و وقتى مردم در خواب اند، نماز بگزارد.
۵۳.امام کاظم علیه السلام: ثَلاثَةٌ يُجَلِّينَ البَصَرَ: اَلنَّظرُ إلَى الخُضرَةِ وَالنَّظَرُ إلَى الماءِ الجارِي وَالنَّظَرُ إلَى الوَجهِ الحَسَنِ؛
سه چيز ديده را روشنى مىبخشد: نگاه به سبزه، نگاه به آب جارى و نگاه به صورت زيبا.
۵۴.امام کاظم علیه السلام: لَعَنَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و اله ثَلاثَةً: اَلآکِلَ زادَهُ وَحدَهُ وَالرَّاکِبَ فِى الفَلاةِ وَحدَهُ وَالنّائِمَ في بَيتٍ وَحدَهُ؛
پيامبر خدا صلی الله علیه و اله سه کس را نفرين کرد: کسى که آذوقهاش را تنهايى مىخورد، کسى که در بيابان بهتنهايى سفر مىکند و کسى که در خانهاى بهتنهايى مىخوابد.