سه چيز است که در آنها هيچ عذرى براى کسى نيست: پس دادن امانت به نيکوکار و بدکار، وفاى به عهد با نيکوکار و بدکار و نيکى به پدر و مادر، نيکوکار باشند يا بدکار.
۶۷.امام على علیه السلام: ثَلاثٌ بِهِنَّ يَکمُلُ المُسلِمُ: اَلتَّفَقُّهُ فِى الدِّينِ وَالتَّقديرُ فِى المَعيشَةِ وَالصَّبرُ عَلَى النَّوائِبِ؛
سه چيز است که مسلمان با آن کمال مىيابد: شناخت عميق دين، برآورد (برنامهريزى در) زندگى و شکيبايى در پيشامدها.
۶۸.پيامبر صلی الله علیه و اله: يا عَلِيُّ! ثَلاثُ فَرِحاتٍ لِلمُؤمِنِ فِى الدُّنيا: لِقاءُ الإخوانِ وَالإفطارُ فِى الصّيامِ وَالتَّهَجُّدُ مِن آخِرِ اللَّيلِ؛
براى مؤمن در دنيا سه خوشى است: ديدار برادران، افطار کردن روزه و شبزندهدارىِ آخر شب.
۶۹.امام على علیه السلام: کانَتِ الفُقَهاءُ وَالحُکَماءُ إذا کاتَبَ بَعضُهُم بَعضاً کَتَبُوا ثَلاثاً لَيسَ مَعَهُنَّ رابِعَةٌ: مَن کانَتِ الآخِرَةُ هِمَّتَهُ کَفاهُ اللّهُ هَمَّهُ مِنَ الدُّنيا ومَن أصلَحَ سَريرَتَهُ أصلَحَ اللّهُ عَلانِيَتَهُ ومَن أصلحَ فِيما بَينَهُ وبَينَ اللّهِ أصلَحَ اللّهُ فيما بَينَهُ وبَينَ النّاسِ؛
اگر فقيهان و حکيمان نامهنگارى کنند، سه چيز خواهند نوشت که چهارمى ندارد: هر کس همّتش آخرت باشد، خداوند امور دنيايش را کفايت مىکند، هر کس درونش را اصلاح کند، خداوند بيرونش را اصلاح مىکند و هر کس رابطه ميان خود و خدا را اصلاح کند، خداوند رابطه او و مردم را سامان مىدهد.
۷۰.امام باقر علیه السلام: للّهِِ عَزَّوجَلَّ جَنَّةٌ لا يَدخُلُها إلاّ ثَلاثَةٌ: رَجُلٌ حَکَمَ في نَفسِهِ بِالحَقِّ ورَجُلٌ زارَ أخاهُ المُؤمِنَ فِى اللهِ ورَجُلٌ آثَرَ أخاهُ المُؤمِنَ فى اللّهِ؛
خداوند بهشتى دارد که جز سه کس، وارد آن نخواهد شد: مردى که درباره خودش به حق حکم کند، مردى که به خاطر خدا با برادرش ديدار کند و مردى که به خاطر خدا به برادرش ايثار کند.
