أهلُهُ وعالِمٌ بَينَ جُهّالٍ ومُصحَفٌ مُعَلَّقٌ قَد وَقَعَ عَلَيهِ غُبارٌ لا يُقرَءُ فيهِ؛
سه چيز به نزد خداوند شکايت مىبَرَد: مسجد خرابى که مردم در آن نماز نمىگذارند، دانشمندى که در ميان نادانان است و قرآن رها شدهاى که بر آن غبار نشسته است و خوانده نمىشود.
۷۶.پيامبر صلی الله علیه و اله: إنَّ للّهِِ حُرُماتٌ ثَلاثٌ مَن حَفِظَهُنَّ حَفِظَ اللّهُ لَهُ أمرَ دينِهِ ودُنياهُ ومَن لم يَحفِظهُنَّ لَم يَحفِظِ اللهُ لَهُ شَيئاً: حُرمَةُ الإسلامِ وحُرمَتي وحُرمَةُ عِترَتي؛
براى خداوند سه حرمت است که هر کس آن را نگاه دارد، خداوند، دين و دنيايش را به سامان مىکند و اگر کسى حرمتش را نگاه ندارد، خداوند، هيچ سامانى براى او نمىنهد: حرمت اسلام، حرمت من و حرمت خاندانم.
۷۷.امام باقر علیه السلام: مَا يُعبَأُ بِمَن يَؤُمُّ هذَا البَيتَ إذا لَم يَکُن فيهِ ثَلاثُ خِصالٍ: وَرَعٌ يَحجُزُهُ عَن مَعاصى اللّهِ وحِلمٌ يَملِکُ بِهِ غَضَبَهُ وحُسنُ الصَّحابَةِ لِمَن صَحِبَهُ؛
به کسى که رو به اين خانه (خانه خدا يا اهل بيت علیهم السلام) مىايستد و اين سه ويژگى در او نباشد، اعتنا نمىشود: پرهيزى که او را از نافرمانى خدا نگاه دارد، حلمى که با آن غضبش را در اختيار بگيرد و همنشينىِ نيکو با همنشينانش.
۷۸.پيامبر صلی الله علیه و اله: الاُمورُ ثَلاثَةٌ: أمرٌ تَبَيَّنَ لَکَ رُشدَهُ فَاتَّبِعهُ وأمرٌ تَبَيَّنَ لَکَ غَيَّهُ فَاجِتَنِبهُ وأمرٌ اختُلِفَ فيهِ فَرُدَّهُ إلَى اللهِ عَزَّوجَلَّ؛
کارها سه گونه اند: کارى را که بالندگى اش برايت آشکار است، پيروى کن؛ کارى را که گم راهىاش بر تو روشن است، بپرهيز و کارى را که مورد اختلاف است، به خدا بسپار.
