به خوردن از غذا دست بکش، [غذا را] خوب بجو و هنگام خواب به مستراح برو».

۸۶.امام على علیه السلام: أربَعَةٌ لا تَدخُلُ واحِدَةٌ مِنهُنَّ بَيتا إلاّ خَرِبَ ولَم يَعمُر: الخِيانَةُ وَالسَّرِقَةُ وشُرْبُ الخَمْرِ وَالزِّنا؛
چهار چيز است که اگر يکى از آنها به خانه‏اى درآيد، خراب مى‏شود و آبادانى نمى‏يابد: خيانت، دزدى، باده‏نوشى و زنا.

۸۷.امام باقر علیه السلام: سُئِلَ أميرُالمُؤمِنينَ علیه السلام: کَم بَينَ الحَقِّ وَالباطِلِ؟ فَقالَ: أربَعُ أصابِعَ ووضَعَ أميرُالمُؤمِنينَ علیه السلام يَدَهُ عَلى اُذُنِهِ وعَينِهِ فَقالَ: ما رَأتهُ عَيناکَ فَهُوَ الحَقُّ وما سَمِعتهُ اُذناکَ فَأکثَرُهُ باطِلٌ؛
از امام على علیه السلام پرسيده شد: بين حق و باطل چه فاصله‏اى است؟ فرمود: «چهار انگشت». امام دستش را بر گوش و چشمانش نهاد و فرمود: «آنچه چشمانت ديد، حق است و بسيارى از آنچه گوش‏هايت شنيد، باطل است».

۸۸.پيامبر صلی الله علیه و اله: بادِر بِأربَعٍ قَبلَ أربَعٍ: بِشَبابِکَ قَبلَ هَرَمِکَ وصِحَّتِکَ قَبلَ سُقمِکَ وغِناکَ قَبلَ فَقرِکَ وحَياتِکَ قَبلَ مَماتِکَ؛
چهار چيز را پيش از چهار چيز درياب: جوانى‏ات را قبل از پيرى، تندرستى‏ات را پيش از بيمارى، دارايى‏ات را قبل از نادارى و زندگانى‏ات را پيش از مرگ.

۸۹.پيامبر صلی الله علیه و اله: مِن عَلاماتِ الشَّقاءِ: جُمُودُ العَينِ وقَسوَةُ القَلبِ وشِدَّةُ الحِرصِ في طَلَبِ الرِّزقِ والاِصرارُ عَلَى الذَّنبِ؛

اى على! چهار نفرند که دعايشان رد نمى‏شود: پيشواى دادگر، پدر [وقتى] براى فرزندش [دعا مى‏کند]، مردى که در پنهان براى برادرش دعا مى‏کند و ستم ديده.

۸۳.پيامبر صلی الله علیه و اله: يا عَلِيُّ! أربَعَةٌ مِن قَواصِمِ الظَّهرِ: إمامٌ يَعصَى اللهَ ويُطاعَ أمرُهُ وزَوجَةٌ يَحفَظُها زَوجُها وهِى تَخُونُهُ وَفقرٌ لا يَجِدُ صاحِبُهُ لَهُ مُداوِيا وجارُ سَوءٍ في دارِ مُقامٍ؛
اى على! چهار چيز کمر شکن اند: پيشوايى که خدا را معصيت مى‏کند و فرمانش مى‏برند، زنى که شوهرش او را حفظ مى‏کند ولى او به شوهرش خيانت مى‏کند، فقرى که درمانى ندارد و همسايه بد در خانه هميشگى.

۸۴.امام باقر علیه السلام: أربَعٌ مَن کُنَّ فيهِ بَنَى اللهُ لَهُ بَيتا فِى الجَنَّةِ: مَن آوَى اليَتيمَ ورَحِمَ الضَّعيفَ وأشفقَ عَلى والِدَيهِ ورَفَقَ بِمَملوکِهِ؛
چهار چيز است که اگر در کسى باشد، خداوند خانه‏اى در بهشت براى او مى‏سازد: يتيمى را پناه دهد، بر ضعيفى رحم آورد، با پدر و مادرش مهربانى ورزد و با غلامش مدارا کند.

۸۵.امام على علیه السلام به فرزندش امام حسن علیه السلام فرمود: يا بُنيَّ! ألا اُعَلِّمَکَ أربَعَ خِصالٍ تَستَغني بِها عَنِ الطِّبِّ فَقالَ: بَلى يا أميرَالمُؤمِنينَ قال: لا تَجلِس عَلَى الطَّعامِ إلّا و أنتَ جائِعٌ ولا تَقُم عَنِ الطَّعامِ إلّا و أنتَ تَشتَهيهِ وجَوِّدِ المضَغَ و إذا نِمتَ فَأعرِض نَفسَکَ عَلَى الخَلاءِ؛
پسر عزيزم! آيا تو را چهار چيز بياموزم که از پزشکى بى‏نياز شوى؟ عرض کرد: «بلى اى اميرمؤمنان». فرمود: «بر [سفره] غذا منشين مگر گرسنه باشى، با وجود ميل