گفتار نيک در مال مى‏افزايد، روزى را مى‏پرورد، مرگ را به تأخير مى‏اندازد، آدمى را نزد خانواده محبوب مى‏سازد و به بهشت در مى‏آورد.

شش گانه‏ها

۱۰۱.پيامبر صلی الله علیه و اله: تَقَبَّلُوا لي بِسِتٍّ أتَقَبَّلُ لَکُم بِالجَنِّة: إذا حَدَّثتُم فَلا تَکذِبُوا وإذا وَعَدتُم فَلا تَخلُفُوا وإذا ائْتُمِنْتُم فَلا تَخُونوا وغَضُّوا أبصارَکُم وَاحفَظُوا فُروجَکُم وَکُفُّوا أيدِيَکُم وألسِنَتَکُم؛
شش چيز را از من بپذيريد تا بهشت را براى شما بر عهده گيرم: هنگام سخن گفتن دروغ نگوييد، وقتى وعده مى‏دهيد به آن عمل کنيد، هرگاه شما را امين دانستند خيانت نورزيد، چشم فرو بنديد و پاک‏دامن باشيد و دست و زبانتان را [از آزار ديگران] باز داريد.

۱۰۲.امام صادق علیه السلام: سِتُّ خِصالٍ يَنتَفِعُ بِهَا المُؤمِنُ بَعدَ مَوتِهِ: وَلَدٌ صالِحٌ يَستَغفِرُ لَهُ ومُصحَفٌ يُقرَءُ فيهِ وقَليبٌ يَحْفِرُهُ وغَرسٌ يَغرِسُهُ وصَدَقَةُ ماءٍ يَجريهِ وَسُنَّةٌ حَسَنَةٌ يُؤخَذُ بِها بَعدَهُ؛
شش چيز است که مؤمن پس از مرگش از آن بهره مى‏برد: فرزند شايسته‏اى که برايش طلب بخشش کند، قرآنى که از او بماند و تلاوت شود، درختى که نشانده شده باشد [تا از ميوه و سايه‏اش استفاده شود]، آبى که وقف کرده باشد و سنّت نيکويى که پس از او بدان عمل شود.

۱۰۳.پيامبر صلی الله علیه و اله: سِتٌّ مِنَ المُروَءةِ: ثَلاثٌ مِنها فِى الحَضَرِ وثَلاثٌ مِنها فِى السَّفَرِ؛ فَأمَّا

ربا، سوگند، پوشاندن عيب کالا، ستايش کالا وقتى مى‏فروشد و نکوهش آن وقتى مى‏خرد.

۹۷.امام سجّاد علیه السلام: إنَّ المَعرِفَةَ بِکَمالِ دينِ المُسلِمِ تَرکُهُ الکَلامَ فِيما لا يَعنيهِ وقِلَّةُ المِراءِ وحِلمُهُ وصَبرُهُ وحُسنُ خُلقِهِ؛
شناخت کمال دين مسلمان، به ترک سخن در امور نامربوط به وى، کمىِ مجادله، بردبارى، شکيبايى و خوش‏خويى اوست.

۹۸.امام على علیه السلام: قالَ عِيسَى بنُ مَريَمَ علیه السلام: طُوبى لِمَن کانَ صَمتُهُ فِکرا ونَظَرُهُ عِبَرا ووَسِعَهُ بَيتُهُ وبَکى عَلى خَطيئَتِهِ وسَلِمَ النّاسُ مِن يَدِهِ ولِسانِهِ؛
حضرت عيسى علیه السلام فرمود: خوشا به حال کسى که سکوتش انديشيدن، نگاهش عبرت، خانه‏اش وسيع باشد، بر گناهانش بگريد و مردم از دست و زبانش آسوده باشند.

۹۹.امام باقر علیه السلام: سُئِلَ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و اله عَن خيارِ العِبادِ، فَقالَ: الَّذينَ إذا أحَسَنُوا استَبشَرُوا وإذا أساؤُوا استَغفَروا وإذا اُعطُوا شَکَرُوا وإذَا ابتَلَوا صَبَرُوا وإذا غَضِبُوا غَفَرُوا؛
از پيامبر خدا صلی الله علیه و اله درباره بهترين بندگان پرسيدند، فرمود: «کسانى که هرگاه نيکى کنند شاد مى‏شوند، وقتى بدى کنند آمرزش مى‏طلبند، هرگاه به ايشان ببخشند سپاس می گويند، هنگامى که مبتلا شوند، شکيبايى پیشه مى‏کنند و وقتى خشمگين مى‏گردند مى‏بخشايند».

۱۰۰.امام سجّاد علیه السلام: اَلقَولُ الحَسَنُ يُثرِى المالَ ويُنمِى الرِّزقَ ويُنْسِى‏ءُ فِى الأجَلِ، ويُحَبِّبُ إلَى الأهلِ ويُدخِلُ الجَنّةَ؛