جایگاه معیاری امام جواد (علیه السلام) در تفکر اعتقادی شیعه
سال
1379 / شماره پیاپی
22 /
صفحه
105-121
چکیده :
جریان امامت شیعی برای نخستینبار در عهد امام جواد (علیه السلام) با پرسشهایی متفاوت مواجه گردید. همین امر موجب شد تا آن حضرت از جایگاه ویژه و متمایزی برخوردار شود. حضرت با اینکه در خردسالی به امامت رسید، به خوبی توانست پاسخگوی مشکلات و پیشامدها باشد؛ چه در حوزۀ سیاست و اجتماع و چه در عرصۀ اندیشه و باورها. امام جواد (علیه السلام) مسیر امامت شیعی را با طراحی درست به پیش برد، بهگونهای که پس از آن حضرت دیگر انشقاق ماندگاری در مذهب شیعه و جریان امامت رخ ننمود. امام (علیه السلام) بهجهت حضور در دورۀ خاصی از تاریخ، تکلیف ویژهای یافته بود که دیگر امامان (علیهم السلام) بدان مأمور نشده بودند؛ مأموریت معیاربودن و معیارسازی برای آیندۀ تفکر مذهبی؛ الگویی که تا عصر غیبت تداوم یافت. مقاله میکوشد تا نقش معیاری امام (علیه السلام) را بهکوتاهی کاویده و به این پرسش اساسی پاسخ دهد که چرا امام (علیه السلام) به چنین نقشی متمایز شده است؟ فرضیۀ اصلیِ نوشتار این است که امام (علیه السلام) بهسبب واقعشدن در دورۀ عقلگرایی و هجوم اندیشههای انتقادی، با ارائه معیار در مقام تنزیه اندیشۀ اسلامی برآمد و بهرغم همۀ هجومهای سیاسی و فکری، توانست الگویی ماندگار در تاریخ شیعه ارائه دهد.
کلیدواژههای مقاله :امام جواد (علیه السلام)؛ تاریخ تشیّع؛ تفکر اعتقادی؛ معیار و معیارسازی؛ عباسیان