امام علی(ع) و قرآن

پژوهشی است در روش شناسی تفسیری امام علی(ع).

پژوهشی است در روش شناسی تفسیری امام علی(ع). کتاب به روش توصیفی تحلیلی به نگارش درآمده و انگیزه نگارنده از تألیف آن، معرفی شخصیت تفسیری امام علی(ع)، روش شناسی از روایت های تفسیری برجا مانده از امام و در نتیجه، بهره گرفتن از روش و راه آن امام بزرگوار است.

وی در این اثر، از منابع حدیثی و تفسیر و علوم قرآنی فراوان بهره گرفته و تلاش کرده است تا جایگاه و اهمیت نقش امام علی را در تفسیر قرآن باز گوی کند. او کتابش را در چهار فصل سامان داده است:

فصل نخست، نقل سخنان امام در باره قرآن و ویژگی های این کتاب الاهی است.

فصل دوم، در باره آرای امام در مباحثی از علوم قرآنی از قبیل اسلوب قرآن، زبان قرآن، تفسیر، تحریف، ناسخ و منسوخ و ظاهر و باطن قرآن است.

فصل بعدی کتاب، در باره مقام تفسیری امام از دیدگاه آیات قرآن، سنت نبوی، سخنان امامان و صحابه و قرآن پژوهان می باشد.

فصل پایانی کتاب که عمده مباحث آن را به خود اختصاص داده است، در باره تفسیر و شرایط تفسیر از نگاه امام علی است و در همین فصل از امام علی(ع) به عنوان کسی که خود تفسیر قرآن است، یاد شده و در ادامه چهار روش تفسیری معرفی شده است که در سخنان بر جای مانده از امام می توان آنها را یافت. کتاب شش فهرست فنی دارد.