225
اخباريگري (تاريخ و عقايد)

بشناسد. ۱ آن حضرت در روايت ديگري، به اين مطلب تصريح مي‌کند که همه علم قرآن، تنها نزد اهل بيت است. ۲ و به تعبير امام باقر عليه السلام، غير از اوصياي پيامبر و ائمّه معصومين، هيچ کس نمي‌تواند ادّعا کند که تمام علوم قرآن از ظاهر و باطن، در نزد اوست. ۳پس، از اين روايات استفاده مي‌شود که «مجموع قرآن» را هر کسي نمي‌فهمد و مخصوص اهل بيت است و اين، حرف صحيحي است، نه اين که ديگران از قرآن هيچ نمي‌فهمند. ۴
2. اين نظر با معجزه بودنِ قرآن از نظر فصاحت و بلاغت، و با مبارزه‌طلبي قرآن که مي‌فرمايد: اگر شک داريد، سوره‌اي همانند آن بياوريد، ۵ منافات دارد؛ زيرا اگر اين قرآن قابل فهم و درک براي تمام مردم نباشد، ديگر تحدّي با آن، معنا ندارد و کفّار ما را سرزنش مي‌کنند که اين چه اعجازي است که معنايي از آن فهميده نمي‌شود؟ ۶
3. شارع مقدّس، خداوند ـ تبارک و تعالي ـ است و اصل حجّيت، از آنِ کلام خدااست. سخن پيامبر و ائمه عليهم السلام نيز از اين جهت حجّيت دارد که کاشف از کلام الهي است. بنا بر اين، اگر ما دليل بر حجّيت قول شارع داشته باشيم، معنا ندارد که در حجّيت قرآن و ظواهر آن توقّف کنيم، و چنانچه دليلي بر حجّيت شرع نداشته باشيم، بايد احاديث و آنچه از آن فهميده مي‌شود نيز حجّيت نداشته باشد. ۷

1.«يا ابا حنيفة! تعرف کتاب الله حقَّ معرفته» (وسائل الشيعة، ج ۱۸، ص ۳۰ باب ۶، از ابواب صفات القاضي)، ح ۲۷.

2.«وعندنا ـ و الله ـ علم الکتاب کلّه» ( الکافي، ج ۱، ص ۲۲۹، ح ۵).

3.«ما يستطيع احد أن يدّعي انّ عنده جميع القرآن کلّه ظاهره و باطنه غير الأوصياء» ( الکافي، ج ۱، ص ۲۲۸، ح ۲).

4.الرسائل الاُصولية، رساله أصالة البرائة، ص ۳۶۱؛ الکافي، ج ۱، ص ۲۲۸، تعليقه علّامه طباطبايي؛ البيان في تفسير القرآن، ص ۲۶۶.

5.سوره بقره، آيه ۲۳.

6.نابغه فقه و حديث، ص ۲۲۰ (به نقل از غاية المراد سيد نعمة الله جزايري)؛ البيان في تفسير القرآن، ص ۲۶۲.

7.الرسائل الاصولية، رساله أصالة البرائة، ص ۳۶۱، الفوائد الحائرية، ص ۲۸۳.


اخباريگري (تاريخ و عقايد)
224

اين دسته از اخباريان، براي نفي حجّيت قرآن بدون آن که تفسيري از ناحيه اهل بيت رسيده باشد، به ادلّه‌اي چند استدلال کرده‌اند:

دليل يکم: اختصاص فهم قرآن به ائمه

از برخي روايات که مرحوم شيخ حرّ عاملي، بابي را بدانها اختصاص داده، ۱استفاده مي‌شود که مخاطب واقعي قرآن، اهل بيت عليهم السلام هستند و فهم و شناخت آن نيز مختص به آنان است. ۲ براي نمونه، در روايتي آمده است که امام صادق عليه السلام به ابو حنيفه مي‌گويد:
ويلک! ماجعل الله ذلک إلاّ عند أهل الکتاب الذّين اُنزل عليهم.۳
واي بر تو! معرفت و شناخت قرآن، تنها در نزد اهل کتاب است؛ همانها که قرآن بر آنان نازل شده است.
و در روايتي ديگر، امام باقر عليه السلام به قُتاده مي‌گويد:
...إنّما يَعرِف القرآنَ من خوطب به.۴
قرآن را تنها کسي مي‌شناسد که مورد خطاب آن واقع شده است.

پاسخ دليل يکم

مجتهدان و اخبارياني که اين نظر را قبول ندارند، چند پاسخ به اين استدلال داده‌اند:
1. مراد اين اخبار، علم به تمام کتاب از ظاهر و باطن قرآن است و از همين روست که حضرت صادق عليه السلام به ابو حنيفه توصيه مي‌فرمايد که حقيقت قرآن را

1.وسائل الشيعة، ج ۱۸، ص ۱۲۹ (باب عدم جواز استنباط الاحکام النظرية من ظواهر القرآن الاّ بعد معرفة تفسيرها من الأئمة عليهم السلام).

2.الفوائد المدنية، ص ۱۰۸ و ۱۳۵؛ الفوائد الطوسية، ص ۳۲۵ و ۴۰۹؛ هداية الأبرار، ص ۱۵۵؛ کفاية الاُصول (مع حواشي الميرزا ابي الحسن مشکيني)، ج ۳، ص ۲۰۳ (به نقل از شارح وافية، سيد صدر الدين قمي همداني).

3.وسائل الشيعة، ج ۱۸، ص ۳۰ (صفات القاضي، باب ۶)، ح ۲۷.

4.الکافي، ج ۸، ص ۳۱۲، ح ۴۸۶؛ وسائل الشيعة، ج ۱۸، ص ۱۳۶ (صفات القاضي، باب ۶)، ح ۲۵.

  • نام منبع :
    اخباريگري (تاريخ و عقايد)
    سایر پدیدآورندگان :
    ارزیاب: طباطبایی، سید محمد کاظم ، اسلامی، سید حسن ، ویراستار علمی: بهرامی خشنودی، مرتضی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
    شمارگان :
    1000
    قیمت :
    9200 تومان
تعداد بازدید : 173795
صفحه از 555
پرینت  ارسال به