پیامبر اکرم(ص) مرگ یک یهودی معاند را پیشگویی کرد اما برخلاف انتظار، به خاطر صدقه ای که داده بود، وی زنده ماند. این ماجرا نشان می دهد صدقه دادن سبب تأخیر مرگ حتی در افراد ناشایست می شود.
الامام الصادق(ع):
مَرَّ یهودِی بِالنَّبِی(ص) فَقالَ: السّامُ عَلَیک. فَقالَ رَسولُ اللَّهِ(ص): عَلَیک، فَقالَ أصحابُهُ: إنَّما سَلَّمَ عَلَیک بِالمَوتِ، قالَ: المَوتُ عَلَیک. قالَ النَّبِی(ص): وکذلِک رَدَدتُ.
ثُمَّ قالَ النَّبِی(ص): إنَّ هذَا الیهودِی یعَضُّهُ أسوَدُ فی قَفاهُ فَیقتُلُهُ. قالَ: فَذَهَبَ الیهودِی فَاحتَطَبَ حَطَباً کثیراً فَاحتَمَلَهُ ثُمَّ لَم یلبَث أنِ انصَرَفَ. فَقالَ لَهُ رَسولُ اللَّهِ(ص): ضَعهُ، فَوَضَعَ الحَطَبَ فَإِذا أسوَدُ فی جَوفِ الحَطَبِ عاضٌّ عَلی عودٍ، فَقالَ:
یا یهودِی، ما عَمِلتَ الیومَ؟ قالَ: ما عَمِلتُ عَمَلًا إلّا حَطَبی هذَا، احتَمَلتُهُ فَجِئتُ بِهِ، وکانَ مَعی کعکتانِ، فَأَکلتُ واحِدَةً وتَصَدَّقتُ بِواحِدَةٍ عَلی مِسکینٍ. فَقالَ رَسولُ اللَّهِ(ص): بِها دَفَعَ اللَّهُ عَنهُ. وقالَ: إنَّ الصَّدَقَةَ تَدفَعُ میتَةَ السَّوءِ عَنِ الإِنسانِ.
[۱]
امام صادق(ع):
یهودی ای از کنار پیامبر(ص) گذر کرد و گفت: السّام علیک (مرگ بر تو).
پیامبر خدا فرمود: «علیک (بر تو باد)».
یاران پیامبر(ص) گفتند: با مرگ، به تو سلام کرد و گفت: مرگ بر تو!
پیامبر(ص) فرمود: «من نیز همان گونه جوابش دادم». پیامبر(ص) سپس فرمود: «گردن این یهودی را مار سیاهی، از پشت می گزد و او را می کشد».
یهودی رفت و هیزم بسیاری جمع کرد و بر پشت خود نهاد. سپس زمانی نگذشت که باز گشت. پیامبر خدا به او فرمود: «بارت را زمین بگذار».
او هیزم ها را زمین گذاشت. ناگهان مار سیاهی که در درون هیزم ها چوبی را به دندان گرفته بود، پیدا شد. [پیامبر(ص)] فرمود: «ای یهودی! امروز، چه کرده ای؟».
گفت: جز جمع آوری این هیزم ها کاری نکرده ام، آن را بار پشتم کردم و آوردم، در حالی که دو قرص نان، همراهم بود: یکی از آن دو را خودم خوردم و دیگری را به مسکینی صدقه دادم.
پیامبر خدا(ص) فرمود: «به خاطر همان، خداوند، [این مار سیاه را] از او دفع کرد» و فرمود: «همانا صدقه، مرگ بد را از انسان برطرف می کند».
[۱]. الکافی ج ۴ ص ۵ ح ۳، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۱۲ ص ۱۹۶.
