133
مکتب حديثي شيعه در کوفه (تا پايان قرن سوّم هجري)

روايات و آثار

جابر، از مشايخ بسياري حديث شنيده بود؛ ولي بيشتر دانش خود را از امام باقر عليه السلام دريافت کرده بود؛ نزديک به هفتاد هزار حديث ۱ که خود مي‌گفته بسياري از آنها را براي هيچ کس بازگو نکرده است؛ زيرا امام باقر عليه السلام به او فرموده بود:
هرگاه سينه‌ات از بار سخنان من فوران کرد، سر در چاه بگذار و احاديث را در چاه، بازگو کن!۲
گفته شده که وي مدّت هجده سال نزد امام باقر عليه السلام شاگردي کرده است. ۳ جابر،
شاگردان فراواني داشته که يکي از آنان، به نام شريک بن عبد الله نََخَعي (م 177 ق) گفته است که از جابر، ده هزار حديث شنيده است. ۴ نجاشي، کساني چون: عمرو بن شمر، مفضّل بن صالح، مُنَخَّل بن جميل و يوسف بن يعقوب را ـ که تضعيف شده‌اند ـ از راويان جابر مي‌داند. ۵
از معروف‌ترين نوشته‌هاي جابر، کتاب التّفسير اوست که نجاشي و شيخ طوسي، آن را با سندهاي متفاوتْ دريافت کرده‌اند. جابر، به دانش تفسير قرآن و علاقه به آن، معروف بوده است. روايتي در صحيح مسلم ۶ نشان مي‌دهد که مردم از جابر درباره معناي آيات قرآن مي‌پرسيدند. شهرت اين کتاب از مدخل مربوط به جابر در الاختصاص ۷ معلوم مي‌شود که به صورت: «جابر بن يزيد الجُعفي، صاحب التّفسير» آمده است. نقل‌هاي بسياري نيز در تفسير قرآن از جابر در آثار شيعه و اهل سنّت موجود است که بيشتر آنها به احتمال زياد از همين کتاب است. ۸ کشّي، از مفضّل بن عمر روايت کرده است که: از امام صادق عليه السلام درباره تفسير جابر پرسيدم. حضرت فرمود:
با مردمِ فرومايه درباره آن سخن مگوي، که آن را ناروا پخش مي‌کنند.۹
جابر در نقل حديث، صادق خوانده شده است. وکيع،‌ معتقد است که در هر چيزي مي‌توان شک کرد؛ ولي در اين که جابر، ثقه است، نبايد شک روا داشت! ۱۰ و همچنين اگر جابِر جُعفي نبود، کوفه از حديث خالي مي‌شد. ۱۱
از سوي ديگر، برخي او را بدون بيان هيچ علّتي، متّهم به کذب دانسته‌اند. ۱۲ نجاشي، معتقد است که جابر در فقه، روايات زيادي ندارد و از هشت اثر جابر (کتاب التّفسير، الفضائل، النوادر، الجمل، صفّين، النهروان، مقتل الحسين عليه السلام و مقتل امير المؤمنين عليه السلام) ياد مي‌کند. به نظر وي، کتب و روايات ديگري که به جابر منسوب است، بر وي بسته‌اند. ۱۳ نجاشي همچنين معتقد است به اين دليل که عمرو بن شمر، موادّي به کتاب‌هاي جابر افزوده، برخي کتاب‌هاي جابر، به عمرو منسوب شده است. ۱۴ از معروف‌ترين نوشته‌هاي جابر، کتاب التفسير اوست که نجاشي و شيخ طوسي، آن را با سندهاي متفاوت دريافت کرده‌اند.

1.صحيح مسلم، ج۱، ص ۱۵.

2.اختيار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۴۲، ش۳۴۳.

3.الأمالي، طوسي، ص ۲۹۶، ش۵۸۲.

4.ميزان الاعتدال، ج۱، ص۳۸۰، ش۱۴۲۵.

5.رجال النجاشي، ص۱۲۸، ش۳۳۲.

6.صحيح مسلم، ج۱، ص۱۶.

7.الاختصاص، ص ۲۰۴.

8.ميراث مکتوب شيعه، ص ۱۳۳ـ ۱۳۶.

9.اختيار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۳۷، ش۳۳۸.

10.ر.ک: الجرح و التعديل، ج۲، ص۴۹۸، ش۲۰۴۳.

11.سنن ابن ماجة، ج۱، ص۲۴۰.

12.التاريخ الکبير، ج۲، ص۲۱۰، ش۲۲۲۳.

13.رجال النجاشي، ص۱۲۹، ش۳۳۲.

14.همان، ص۲۸۷، ش۷۶۵.


مکتب حديثي شيعه در کوفه (تا پايان قرن سوّم هجري)
132

روايات و آثار

کتاب سليم بن قيس، همواره از متون اختلافي و بحث‌انگيز ميان عالمان شيعه بوده است. گروهي چون: شيخ مفيد، ابن غضائري، ابن داوود حلّي، مرحوم شوشتري و علّامه شعراني، اين کتاب را جعلي مي‌دانند که ابان بن ابي‌عياش، آن را وضع کرده و به سُلَيم نسبت داده است. ۱ گروهي نيز همچون: ابن نديم، شيخ طوسي و علّامه مجلسي اوّل و دوم، اين کتاب را پذيرفته‌اند. ۲

2. جابر بن يزيد بن حارث جُعفي کوفي (م 128 ق)

جابر، از طايفه ريشه‌‌دار و قديمي جُعفي (شاخه‌اي از قبيله بزرگ مَذْحِج) و از دانشمندان بزرگ شيعه و محدّثان سرشناس کوفه در اواخر دوره اُموي است. وي مرجع عمده ديني در زمان خودش به شمار مي‌رفت و بسياري از دانشمندان معروف اوايل دوره عبّاسي، همچون سفيان ثوري و شُعْبَه، نزد وي شاگردي مي‌کردند و از او با عنوان راوي قابل اعتماد و دانشمند حديث روايت مي‌کردند، حتّي اگر با عقايد شيعي او موافقت نداشتند. ۳ او از جواني، دلبسته دانش علوي بود. بدين جهت، از کوفه به مدينه آمد تا از محضر امام باقر عليه السلام بهره بگيرد. ۴
جابر، ميان شيعيان، جايگاهي والا دارد. شيخ طوسي، وي را در شمار اصحاب امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام آورده و شيخ مفيد، او را از فقها و بزرگان فتوا و اصول و داراي تأليفاتي مي‌داند که حلال و حرام از آنها نقل مي‌شد و حَرَجي بر آنان نيست. ۵ کرامت‌ها و معجزه‌هايي نيز به وي نسبت داده‌اند. ۶ ولي راوياني که از او روايت مي‌کردند و منقولاتي که از جابر روايت مي‌شد، برخي رجاليان شيعه زمان‌هاي بعد را واداشت تا نه تنها در روايات وي، که در عقيده شخصي او هم ترديد کنند؛ ۷ امّا خود جابر، چنان‌که ابن غضائري گفته، ثقه
است. ۸
کشّي از عبد الحميد بن ابو العلاء روايت مي‌کند:
وقتي وليد کشته شد، وارد مسجد شدم. مردم گرد آمده بودند. من هم به جمع آنان پيوستم. در اين هنگام، جابر جُعفي را ديدم که عمامه‌اي سرخ و گران‌بها به سر داشت و مي‌گفت: «وصي اوصيا و وارثِ علم انبيا، محمّد بن علي به من فرمود: ... »، که در اين هنگام، مردم گفتند: جابر ديوانه شده است! جابر ديوانه شده است! ۹
از اين‌ رو، جرير، به اين دليل که جابر، به رجعتْ عقيده داشته، نقل روايت از او را جايز نمي‌شمارد.
درباره ابو الاحوص گفته شده که هرگاه از کنار جابر مي‌گذشته، از خداوند، عافيت مي‌خواسته است. ۱۰
از روايات مشهوري که وي نقل کرده، روايت «إنّ حديثنا صعب مستصعب ... » است که در بسياري از کتاب‌هاي شيعه، نقل شده است. ۱۱

1.رجال ابن الغضائري، ص ۳۶، ش ۱؛ تصحيح اعتقادات الامامية، ص۱۴۹.

2.ر.ک: «کتاب سليم بن قيس»، علوم حديث، ش۳۵و ۳۶، ص۱۶۳ـ ۱۷۹.

3.اختيار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۴۶؛ الجرح و التعديل، ج۲، ص۴۹۷، ش۲۰۴۳.

4.الجرح و التعديل، ج۲، ص۴۳۸، ش۳۳۹.

5.جوابات أهل الموصل، ص۲۵ و۳۵.

6.اختيار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۴۳، ش۳۴۵ وص۴۴۴، ش۳۴۶.

7.رجال النجاشي، ص ۱۲۸، ش۳۳۲؛ خلاصة الأقوال، ص۹۵.

8.رجال ابن الغضائري، ص۱۱۰، ش۱۶۰؛ خلاصة الأقوال، ص۹۴.

9.اختيار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۳۷، ش۳۳۷.

10.ر.ک: ضعفاء الکبير، ج۱، ص۱۹۲؛ الکامل في ضعفاء الرجال، ج۲، ص۱۱۵.

11.براي نمونه ر.ک: الاُصول السّتة عشر، ص۶۱؛ اختيار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۳۹.

  • نام منبع :
    مکتب حديثي شيعه در کوفه (تا پايان قرن سوّم هجري)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1389
    نوبت چاپ :
    اول
    شمارگان :
    500
    قیمت :
    40000 ریال
تعداد بازدید : 126952
صفحه از 352
پرینت  ارسال به