پنج. کتاب‌هاي ايمان و کفر
ابن ابي عمير، کتابي با عنوان الکفر و الايمان، و مفضّل بن عمر، کتاب ما افترض علي الجوارح من الايمان را داشته‌اند. ابراهيم بن سليمان نَهْمي، کتاب قبض روح المؤمن، اسماعيل بن ابان، کتاب موت المؤمن و الکافر، و سعيد بن جناح، کتاب قبض روح المؤمن و الکافر را نگاشته‌اند. مجموع اين کتاب‌ها پنج مورد است.
شش. کتاب‌هاي با موضوع جبر و تفويض، قدر و استطاعت و ديگر مباحث کلامي
از مباحث کلامي رايج در آن زمان، مبحث جبر و تفويض و قدر و استطاعت بود که هشام بن حکم و محمّد بن ابي عمير، در مورد استطاعت کتاب داشتند و زرارة بن اعين و محمّد بن جعفر اسدي کوفي، کتاب الاستطاعة و الجبر نوشته بودند. راوي اخير، کتابي نيز با عنوان الجبر و التشبيه داشت. هشام بن حکم، کتاب الجبر و القدر، و عبد الله بن مغيره، کتاب فيه آفات الکلام را نوشته‌اند.
هشام، کتابي نيز با عنوان الدلالة علي حدوث الأجسام داشت و سرانجام علي بن حسن طاطري، کتابي با عنوان الفطرة تأليف کرده بود. اين کتاب‌ها مجموعاً به نه مورد مي‌رسد.
هفت. کتاب‌هاي دلايل و احتجاجات
برخي کتب، عنوان عام الدلائل دارند و راويان اين چنين کتاب‌هايي، عبارت‌اند از: علي بن اسباط، حميد بن زياد دهقان، علي بن حسن بن فضّال، حسن بن محمّد بن سماعه، حسن بن علي بن ابي حمزه و ابراهيم ثقفي. احمد بن يحيي اودي، دلائل النبي نوشته بود و سعيد بن احمد غرّاد، کتاب براهين الأئمّة. ۱ همچنين مؤمن الطاق، کتابي با عنوان الاحتجاج في إمامة امير المؤمنين داشته است. مجموع اين کتب به نه مورد مي‌رسد.
هشت. کتاب‌هاي مربوط به عقايد خاص شيعه
احمد بن محمّد بن عمّار، کتاب ايمان ابي طالب را نوشت و در مورد رجعت، حسن بن علي بن ابي حمزه و حسن بن علي بطائني کتاب داشتند. در مورد تقيه نيز، حسين بن يزيد نوفلي و محمّد بن مفضّل بن ابراهيم اشعري، و در مورد بداء و مشيت، محمّد بن ابي عمير و علي بن ابي صالح نوشته‌اند. برخي کتاب‌ها نيز با عنوان الأظلّة بود که چنانچه ديديم، اغلب، توسط مفوّضه نوشته مي‌شد. کتابي نيز با نام الهفت و الأظلّة به مفضّل بن عمر منسوب است که مورد احترام فرقه نُصَيري است و در بيروت، از آن چاپ‌هاي متعدّدي شده است. اين متن، مجموعه‌اي از درس‌هاي امام صادق عليه السلام به مفضّل است و نوعي شرح باطن‌گرايانه از هستي و برخي از اصول دين را ارائه مي‌دهد. ۲
کتاب الأشباح و الأظلّة منسوب به محمّد بن سنان زاهري است که وي متّهم به غلو است و در صورت درست بودن انتساب کتاب به وي، فردي گم‌راه از حق است. ۳ عبد الرحمان بن کثير هاشمي (راوي ضعيف و واضع حديث) نيز، کتابي با عنوان الأظلّة داشته که به گفته نجاشي، کتابي فاسد و مختلط است. ۴ علي بن ابي صالح، ملقّب به بزرج نيز ـ که به گفته نجاشي در حديث و مذهب به چيزي گرفته نمي‌شود و به ضعفْ نزديک‌تر است ـ ، کتابي با اين عنوان داشته است. ۵
مجموع اين کتاب‌ها به يازده مورد بالغ مي‌شود.
