281
مکتب حديثي شيعه در کوفه (تا پايان قرن سوّم هجري)

چهل و هشت. کتاب ابو العبّاس احمد بن محمّد

اين کتاب، در فرج المهموم آمده است. محتمل است که مؤلّف آن، يا ابن عقده (م 333 ق)، يا ابو العبّاس احمد بن محمّد فرغانى (که در اين صورت، تأليف مورد بحث، همان جوامع علم النجوم است) و يا ابو العبّاس احمد بن محمّد بن نوح سيرافى (م اواسط قرن پنجم) باشد. نسخه آن به خطّ شيخ طوسى بوده است. مورد نقل شده، مشتمل بر يک پيش‌بينى اخترشناسانه است که محقَّق شده است. ۱

5. کتاب‌هاي برجاي مانده تا سده هشتم

يک. کتاب «الرجال» احمد بن علي بن محمّد علوي ۲

تصريح کننده: علّامه حلّي (م 726 ق)
ظاهراً اين کتاب، به دست علّامه حلّي رسيده و در کتاب رجال خود از آن بهره برده است. ۳

دو. کتاب «الجامع» احمد بن محمّد بن أبي نصر بَزَنطي (م 221 يا 222ق)

تصريح کننده: علّامه حلّي
به نظر مي‌رسد که اين کتاب، در دسترس علّامه حلّي بوده و در المختلف، از آن روايتي آورده است. ۴ احسائي همين روايت را نقل کرده است. ۵

سه. «المناقب» عبّاد بن يعقوب رواجني

تصريح کننده: شمس الدين ذهبي (م 748 ق)
اين کتاب را ذهبي نام برده است. وي بر اين باور است که عبّاد، کتابي به نام المناقب،
در فضايل اهل بيت عليهم السلام داشته و جزئي از آن در اختيار او بوده است. ۶ وي در جايي ديگر، روايتي از اين کتاب، درباره دوستي فطر بن خليفه، به اهل بيت عليهم السلام نقل کرده است. ۷

1.همان، ص۳۵۱.

2.اين راوي، مقيم مکّه بوده، ولي بيشتر سماع او از کوفيان بوده است (رجال النجاشي، ش۱۹۶).

3.خلاصة الأقوال، ص۹۴ (شرح حال جابر جعفي)، ص۱۰۳ (شرح حال حسن بن حبيش)، ص۱۴۹ (شرح حال ابوعبيده حذاء)، ص۳۰۰ (شرح حال ابوعلي علوي) و ص۴۲۴ (شرح حال ابو رُوَيم انصاري). نيز ر.ک: قاموس الرجال، ج ۱۲، ص۵۷ ـ‌ ۵۸.

4.مختلف الشيعة، ج ۷، ص ۳۴۶ ـ ۳۴۷.

5.عوالي اللآلي، ج ۲، ص ۲۷۹.

6.سير أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۵۳۸ .

7.همان، ج ۷، ص۳۳. نيز ر.ک: ميزان الاعتدال، ج۳، ص۳۶۴.


مکتب حديثي شيعه در کوفه (تا پايان قرن سوّم هجري)
280

چهل و پنج. کتاب جعفر بن محمّد بن مالک (زنده در اواخر قرن سوم)

اين کتاب، در فلاح السائل و البشارة آمده است. در قطعه نقل شده در فلاح السائل، امام باقر عليه السلام، فضيلت دعا در وقت زوال را بيان مى‌کند. در مورد نقل شده در البشارة، حمران بن اعين مى‌گويد: دنيا، براى صد هزار سال باقى خواهد ماند. در بيست هزار سال نخست، غير شيعيان (سائر الناس) مسلّط خواهند بود؛ امّا براى هشتاد هزار سال پس از آن، خاندان پيامبر صلي الله عليه و آله حکومت خواهند کرد. ۱

چهل و شش. کتاب «الصلاة» حسين بن سعيد اهوازي

ابن طاووس در فتح الأبواب، فلاح السائل و المضايقة، از اين کتابْ نقل کرده است. در نقلى که از فتح الأبواب در بحار الأنوار آمده (البته به غير از نسخه چاپى آن)، با عنوان اصل ياد شده است. در اين قطعه، ابن طاووس اظهار مى‌دارد از نسخه‌اى که به خطّ شيخ طوسى بوده، استفاده کرده است. اين عبارت، چندان دقيق به نظر نمى‌آيد و منظور ابن طاووس، از چند جمله بعد روشن مى‌شود؛ وقتى که اظهار مى‌دارد نسخه مزبور در حيات مؤلّف نوشته شده و يادداشتى به خطّ شيخ طوسى بر آن بوده که وى، آن را خوانده است.
در ضمن، موارد نقل شده در فتح الأبواب مربوط به استخاره است. در فلاح السائل، پيامبر خدا صلي الله عليه و آله از فضيلت دعا در هنگام زوال سخن مى‌گويد و مورد المضايقة نيز، مشتمل بر رواياتى از امام صادق عليه السلام مربوط به قضاى نماز است. ۲

چهل و هفت. کتاب «الدعاء و الذکر» حسين بن سعيد اهوازي

ابن طاووس، آن را در اختيار داشت و در مهج الدعوات و المجتنى از آن روايت کرده است. موارد نقل شده، مشتمل بر دعاى پيامبر خدا صلي الله عليه و آله در روز جنگ احزاب، دعاى امام على عليه السلام در روز جنگ صفّين و دعايى براى مرض الخنازير (آبسه کردن گردن) است. ۳

1.کتاب‌خانه ابن طاووس، ص ۳۵۹ ـ ۳۶۰.

2.همان، ص ۵۱۲ ـ ۵۱۳.

3.همان، ص ۲۴۴ ـ ۲۴۵.

  • نام منبع :
    مکتب حديثي شيعه در کوفه (تا پايان قرن سوّم هجري)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1389
    نوبت چاپ :
    اول
    شمارگان :
    500
    قیمت :
    40000 ریال
تعداد بازدید : 126954
صفحه از 352
پرینت  ارسال به