احادیث داستانی نهی از حکم کردن از جانب خداوند

الأمالی للطوسی عن جُندَب الغِفاری:

إنَّ رَسولَ اللّهِ(ص) قالَ: إنَّ رَجُلاً قالَ یوماً: وَاللّهِ لا یغفِرُ اللّهُ لِفُلانٍ. قالَ اللّهُ عز و جل: مَن ذَا الَّذی تَأَ لّی عَلَی أن لا أغفِرَ لِفُلانٍ؟ فَإِنّی قَد غَفَرتُ لِفُلانٍ وأَحبَطتُ عَمَلَ المُتَأَ لِّی بِقَولِهِ: لا یغفِرُ اللّهُ لِفُلانٍ.[۱]

الأمالی، طوسی ـ به نقل از جُندَب غِفاری ـ:

پیامبر خدا(ص) فرمود: «روزی مردی گفت: به خدا سوگند که خداوند، فلانی را نمی آمرزد. پس خداوند عز و جل فرمود: "که بود که بر من حتم کرد فلانی را نمی آمرزم؟! من آن کس را آمرزیدم و عمل [صالح] آن دومی را باطل گردانیدم، چون گفت: خداوند، فلانی را نمی بخشد"».

[۱]. الأمالی للطوسی: ص ۵۸ ح ۸۴، بحار الأنوار: ج ۶ ص ۴ ح ۳؛ صحیح مسلم: ج ۴ ص ۲۰۲۳ح ۱۳۷، المعجم الکبیر: ج ۲ ص ۱۶۵ ح ۱۶۷۹، مسند أبی یعلی: ج ۲ ص ۲۰۰ ح ۱۵۲۶، حلیة الأولیاء: ج ۲ ص ۳۱۶ الرقم ۲۰۰ کلّها عن جندب نحوه، کنز العمّال: ج ۳ ص ۵۵۹ ح ۷۹۰۱، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۷، ص ۵۷۸.