تحلیل تطبیقی اهداف اخلاقی حکومت در نهج البلاغه و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
سال
1397 / شماره پیاپی
22 /
صفحه
57-79
چکیده :
برپایی حکومتها در طول تاریخ، با اهداف متفاوتی صورت میپذیرفته که دستیابی به قدرت و تسلّط بر منابع انسانی و اقتصادی، بخش قابلتوجّهی از این اهداف بوده است. حکومت اسلامی به دلیل ریشههای مکتب توحیدی آن، جلوهای دیگر از انواع حکومتها را با اهدافی متفاوت ارائه میدهد که بخشی از آنها، اهداف اخلاقی است. حکومت علوی و انقلاب اسلامی ایران، نمونههایی از این دست بوده که برنامههایی را برای پویایی اخلاق در حوزة فردی و اجتماعی به اجراء درآوردهاند. به نظر میرسد، اهداف اخلاقی این دو حکومت، در نهجالبلاغه و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تبیین شده و همراستا میباشند. هدف آن است که ضمن اثبات لزوم پیشبینی اهداف اخلاقی برای حکومت، این موارد استخراج و تحلیل شده، تا میزان اشتراک این دو متن در زمینة اهداف اخلاقی مشخص گردد. مقالة حاضر، ضمن مطالعة هر دو منبع، به این نتیجه دست یافته است که هر دو، پویایی اخلاق فردی و اجتماعی را در رأس اهداف حکومت دانسته و ضمن همپوشانی با هم، پنج محور را مورد بحث قرار دادهاند، شامل: رشد و سعادت انسان، گسترش فضایل اخلاقی، هدایت فردی و اجتماعی، برپایی و تقویت دین و مقابله با انحراف و گمراهی.
کلیدواژههای مقاله :نهجالبلاغه؛ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران؛ اهداف؛ اخلاق؛ حکومت