بررسی اعتبار و دلالت حدیث نبوی حَسُینُ مِنّی وُ أنا مِن حُسَین

نشریه : پژوهشنامه معارف حسینی

نویسنده : پديدآورنده : محمد رنجبر حسینی
پديدآورنده : ماجده حائری

چکیده :

پیامبر اکرم(ص)، احادیث بسیاری را در مدح امام حسین(ع) و فضایل ایشان بیان فرموده است. از معروف‌ترین آن‌ها که بر درب ورودی حرم امام حسین(ع) نقش بسته، حدیث «حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیْناً حُسَیْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاطِ» است. نوشتار پیش رو با روش توصیفی - تحلیلی و شیوه کتابخانه‌ای به بررسی اعتبار و دلالت این حدیث پرداخته و دربارۀ آن چنین نتیجه گرفته است که در منابع معتبر شیعه و اهل تسنن ذکر شده و از نظر محدثان اهل تسنن، دارای اعتبار بوده و حسن شمرده شده است.
مدلول حدیث متضمن سه نکته است:
الف) اشاره به وحدت و یگانگی روحی امام حسین(ع) و
پیامبر اکرم(ص)؛
ب) محبت به امام حسین(ع) موجب محبوب شدن نزد
خداوند است؛
ج) امام حسین(ع) خود به تنهایی، امتی است و نسل وصایت پیامبر(ص) از ایشان امتداد می‌یابد.