از برخى از كتب اين قسم در مقدمه فقيه ۱ به عنوان كتب مشهورى كه مورد اعتماد و مرجع طايفه اماميه مى باشند ياد مى كند، همچون محاسن احمد بن محمد بن خالد برقى، نوادر احمد بن محمد بن عيسى، مشيخه حسن بن محبوب، كتب سى گانه حسين بن سعيد، نوادر محمد بن ابى عمير، نوادر الحكمة محمدبن احمد بن يحيى اشعرى و نيز كتاب صلاة وكتاب زكاة حماد بن عيسى كه غالبااز حريز روايت مى كند كه كتاب حريز از كتب مرجع بشمار مى آيد. از زمره كتب معتبر، كتاب طلاق حسن بن محمد بن سماعه است كه با وجود واقفى بودن مؤلف، در وثاقت وى و اعتبار كتابش بحثى نيست.
قسم دوم: راويان تضعيف شده همچون اسحاق بن محمد نخعى كه شديدا تضعيف شده و كتب وى نادرست خوانده شده است ۲ (كتاب اخبار السيد وى ظاهرامصدر كافى بوده است) ۳ ، الحسن بن العباس بن الحريش مؤلف كتاب اناانزلناه فى ليلة القدر (اين كتاب كه از مصادر كافى است ۴ ، شديدا تضعيف شده است ۵ )، سلمة بن الخطاب (كتاب وفاة النبى صلى الله عليه و آله وسلم وى، از مصادر كافى بوده ۶ ، از وى با عبارت ضعيف الحديث ياد شده است ۷ )، محمد بن على صيرفى ابوسمينه (كتاب دلائل وى از مصادر كافى بوده ۸ . اين راوى شديداتضعيف شده است ۹ ).
قسم سوم: در وثاقت مؤلف اختلاف نظر ديده مى شود. سهل بن زياد ۱۰ كه كتاب توحيد و كتاب نوادروى از مصادر كافى است ،ازاين قسم است.
قسم چهارم: مؤلف تضعيف شده ولى كتاب وى معتبر خوانده شده است:
معلى بن محمد بصرى كه در نجاشى با عبارت مضطرب الحديث والمذهب
1.-كتاب من لايحضره الفقيه ج ۱، ص ۴ و ۳.
2.- رجال نجاشى، ص ۷۳/۱۷۷؛ ضعفاء ابن غضائرى، ص ۴۱/۱۴، (مجمع الرجال، ج ۱، ص ۱۹۷).
3.- كافى، ج ۱، ص ۵۰۸/۹ تا ص ۵۱۲/۲۲.
4.-كافى، ج ۱، ص ۲۴۲/۱ تا ص ۲۵۲/۹، ۵۳۲/۱۱ تا ص ۵۳۳/۱۳.
5.- رجال نجاشى، ص ۶۰/۱۳۸، ضعفاء ابن غضائرى، ص ۵۱/۳۴،(مجمع الرجال، ج ۲، ص ۱۱۸)
6.- كافى، ج ۱، ص ۲۲۱/۵ تا ص ۲۲۲/۸.
7.- رجال نجاشى ص ۱۸۷/۴۹۸.
8.-كافى، ج ۱، ص ۳۱۳/۱۰ تا ۳۱۶/۱۵، ۳۲۱/۶-۹.
9.- مصادر تضعيف وى پيشتر گذشت.
10.- وى در رجال شيخ ص ۳۸۷/۵۶۹۹=۴ توثيق ودر مصادر ديگرتضعيف شده است: رجال نجاشى ص ۱۸۵/۴۹۰، فهرست شيخ طوسى، ص ۲۲۸/۳۳۹، استبصار ج ۳ ص ۲۶۱ /ذيل ۹۳۵/.
