تحقيق شده است.
4.5. امتيازات كتاب ـ براساس نوشته هاى دو تن اخير در مقدمه هاى پايان نامه دوم و سوم ـ چنين است:
1. ريشه يابى لغات ، تجزيه وتركيب كلمات و بيان نكات صرفى و نحوى آنها (مانند: شرح حديث 3 باب 165).
2. نقل احتمالات مختلف در يك كلمه مانند: سَخَط، سُخْط، سُخَط.
3. ترجمه دقيق كلمات عربى به فارسى و كوشش دريافتن بهترين معادل فارسى براى كلمات عربى مانند: حكيم = مصلحت انديش، بذاء = زبان درازى، سفه = سبكى، يقين= قرار خاطر، بهاء = خوش نمايى، اكبر همّه = بزرگتر پيشنهاد خاطر او، الحجّة = معيار و دليل، رب = صاحب كلّ اختيار، عزّت = بى ننگى، لطيف = نازك كار.
4. ارجاع دقيق نكات مشابه به نخستين مورد توضيح داده شده، با ذكر نام باب و شماره باب و شماره حديث.
5. آوردن ضرب المثل هاى فارسى براى رساندن مفهوم ضرب المثل هاى عربى، مانند اين نمونه: فلاقرّب الله دارك، ترجمه: خانه ات خراب شود، چراآمدى؟ (باب 125، حديث 8)
6. ترجمه روايت براساس مبانى تفكر شيعه و با رعايت جوانب مطلب.
7. تطبيق معانى روايات با آيات قرآن، براى اثبات اتقان شرح مورد نظر (نمونه: باب 124 حديث 8 ،باب 165 حديث 12).
8. شماره گذارى ابواب (به طور مسلسل) جهت سهولت در مراجعه كردن.
9. عدم ذكر سلسله راويان براى توجّه بهتر و بيشتر به اصل حديث و به جهت اختصار. البته در مواردى كه سخنى از راوى پيش آمده، شارح با تبحّر كامل به آن پرداخته است. مانند شرح حديث 13 باب 131 (توضيح «بعض رجاله» در سند حديث).
10. ضبط اسامى راويان با دقّت و وسواس تمام، در مواردى كه نامى از آنهابه ميان آمده است.
11. توضيح مبسوط ومستدلّ براى شناساندن امامى كه در روايت فقط كنيه مباركش