او را براى من برگزيد، يعنى على را. (25: ج 3، ص 576؛ 17: ص 18)
بدين ترتيب على عليه السلام كه از بَدو تولد، تحت تربيتِ پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه وآله بود، در اوان طفوليت به خانه پيامبر صلى اللَّه عليه وآله آمد و اين تربيت و سرپرستى ادامه يافت، چنانكه اميرالمؤمنين عليه السلام خود در شرحِ آن، مى‏فرمايد:
مرا در دامانِ خويش قرار مى‏داد در حالى كه وَليد^۱ (طفلى كوچك) بودم. مرا به سينه خويش مى‏چسبانيد و در بسترِ خويش مى‏خوابانيد و بوىِ خوشِ خويش را به من مى‏بويانيدو چيزى از غذا را مى‏جويد و آنگاه اندك اندك در دهان من مى‏نهاد.^۲ هرگز هيچ نوع دروغى در سخن من و هيچ لغزشى در كار من نيافت،... و من او را پيروى مى‏كردم همچون پيروى كردنِ بچه شترى از پىِ مادرش؛ هر روز پرچمى از اخلاق و صفاتش براى من بر مى‏افراشت و مرا به پيروى از آن امر مى‏كرد. (38: ص 300، خطبه 192)

1- 4. آن هفت سال

حاصلِ تربيتِ پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله و پيروىِ اميرالمؤمنين عليه السلام از ايشان - كه در واقع پيروى از وحى و پيامبرى و در يك كلمه، اسلام بود - آن شد كه پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه وآله بارها و بارها در مورد اميرالمؤمنين عليه السلام صراحتاً فرمود:

صَلَّتِ الملائكَةُ عَلَىَّ و على‏ علىٍّ سَبْعَ سنينَ و ذلك لَمْ يُرفَع اِلى السّماء شَهادَةُ اَن لا اِله اِلّا اللَّهُ وَ أَن محمّداً رَسُولُ اللَّه الّا مِنّى و مِنْ عَلىٍّ. (63: ص 215؛ 65: ج 1،