ص 131؛ 10: ص 19؛ 26: ج 2، ص 125؛ 14: ص 14؛ 29: ص 19؛ 12: ج 1، ص 81 - 114؛ 59: ج 38، ص 226)

رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله فرمود: هفت سال پيش از آنكه بشرى به اسلام بگرايد، فرشتگانِ الآهى بر من و على، درود مى‏فرستادند. (58: ج 6، ص 153)
اميرالمؤمنين عليه السلام نيز خود بدين امر تصريح نموده است:
1. «هفت سال پيش از آنكه احدى از اين امّت به عبادتِ خدا بپردازد. من همراهِ رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله به عبادت پروردگار پرداختم» (25: ج 3، ص 112)
2. «...پروردگارا! سراغ ندارم اَحدى از اين امّت مگر رسول اكرم صلى اللَّه عليه وآله را كه پيش از من سرِ اطاعت و عبادت در برابر تو بر خاك گذاشته باشد. همانا هفت سال پيش از ديگران به عبادتِ خدا پرداختم». (6: ج 1، ص 99)
3. «من بنده خدا و برادر رسول اللَّه و صدّيق اكبرم و اين مراتب را پس از من كسى نمى‏تواند ادّعا نمايد مگر اينكه دروغگو باشد. آرى من هفت سال پيش از مردمِ ديگر به خدا و رسول او، ايمان آوردم. (70: ص 3؛ براى آشنايى با نصوص بيشتر، ر.ك. 18: ج‏3، ص 213 و 221 و 222؛ همان، ج 10، ص 158 - 164؛ همان، ج 2، ص 25 - 30 و 314)
اين تصريحات كه در متونِ حديثى فريقين وجود دارد. تقدم ايمانى و اسلامىِ اميرمؤمنان را بر همه امّت حتّى خديجه عليها السلام به مدّت هفت سال، مُسلَّم مى‏دارد. (46: ج 2، ص 323 - 324)
از اينجا سرّ تصريحات پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه وآله آشكار مى‏گردد كه بارها و بارها درباره اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:
1. هذا اوّل مَن آمَنَ بى وَ صدَّقنى وَ صَلَّى معى. (2: ج 13، ص 225)
2. «يا على! با داشتن هفت صفت كه ويژه خودِ توست، با همه مردم به مخاصمت مى‏پردازى و هيچيك از قريش تابِ مُحاجة و گفت و گوى با تو را نخواهد داشت. آن هفت صفت عبارت است از: 1. نخستين كسى از ايشان هستى كه به خداى تعالى، ايمان آوردى، الحديث. (45: ج 2، ص 198)