* ص 462 - همان باب، ح 2، ذيل جمله «فدعاه ابى الى المباهلة، فقال: لمّا حقّق عليه...»:
شيخ مفيد به جاى اين جمله و آنچه در ذيل آن مى‏آيد، اينطور شرح مى‏دهند كه: «او ترسيد، و سپس اقرار كرد: براستى... از عرب‏ها. اما در نتيجه درخواست مباهله، هيچ راهى براى پنهان كردن شهادت وجود ندارد.» (ارشاد، ترجمه انگليسى، صفحه 498)
* ص 465 - كتاب الحجة، باب الاشارة و النّص على ابى محمّد7، ح 2، ذيل «فمرّ بنا محمّد ابنه»:
ايشان ابوجعفر محمدبن على، پسر ارشد امام هادى است كه پيش از پدر از دنيا رفت. (866/252 - 845/ 230 حدود). مقبره او نزديك «بلد» در نزديكى بغداد است؛ امروزه اين مكان به سيدمحمد معروف است. نام وى، در احاديثى كه در ادامه مى‏آيد، بارها ذكر شده است.
* ص 466 - همان باب، ح‏4، ذيل «فقد احدث فيك امرا»:
اشاره به نوع خاصى از بداء دارد كه در حديث شماره 856 (باب الاشارة و النص على ابى محمّد عليه السلام، ح 10) شرح داده شده است. احاديث بعدى را نيز ببينيد.
* ص 467 - همان باب، ح 7، ذيل «ابى محمّد الاسبارقينى»:
در ارشاد، صفحه 652، و در اعلام‏الورى، صفحه 350، نام او ابو محمد استرابادى ذكر شده است.