بردند. بعدها افرادى آمدند كه مىگفتند اراده خداوند قابل تغيير است، اما در اين موارد، اين نوع بدا صحيح نيست. بدايى كه بر سر آن اختلاف نظر وجود دارد، اولين نوع از دو موردى است كه در آغاز مطالب فوق ذكر شد.
* ص 473، همان باب، ح 12، ذيل «يقدّم ما يشاء اللَّه و يؤخّر ما يشاء اللَّه»:
اين مطلب، توضيحى اضافه بر كاربرد بدا در حديث شماره 856 مىباشد. (پاورقى را نيز مشاهده كنيد)۱ از معناى اين جمله مىتوان اينگونه استنباط كرد كه خداوند گاهى براى اين كه همگان مطلع باشند، تصميم مىگيرد اتفاقى را پيش از وقوع آن اعلام كند؛ در حالى كه احتمال دارد، موارد ديگر باشد كه خداوند در زمان خاصى تمايل به رفع جهالت از آن نداشته باشد؛ در واقع خداوند تصميم مىگيرد كه آگاه ساختن مردم را به تاخير بيندازد. براى مثال، وقتى همه چيز در نظر گرفته شده است، ضرورتى براى رفع جهل مردم از وقايع يا حقايق آينده وجود ندارد. (بطور مثال، دانستن نام امام بعدى)، يا از آنجا كه حتى احتمال زيان وجود دارد، تاخير در آگاه ساختن مردم منافع خود را خواهد داشت...
* همان باب، ح 13، ذيل «الحجّة من آل محمّد عليهم السلام»:
اين حديث در فصل 78 با موضوعات مشابه تكرار شده است. براى توضيحات بيشتر پاورقى آن فصل را مطالعه كنيد.۲
* ص 474، كتاب الحجة، باب الاشارة و النّص الى صاحب الدار عليه السلام، ذيل عنوان باب:
1. يادداشت پايان فصل را ببينيد.
1.مراد، حديث ۱۰ همين باب است كه پاورقى آن در توضيح بداء نقل شد.
2.مراد، «باب فى النهى عن الاسم» است.
