* ص 520 - همان باب، ح 22، ذيل «فلا اُقسم بالخنّس، الجوار الكنّس»:
اينها شرح سه نوع ستاره است.
* همان باب، ح 22، ذيل «امام يخنس...قرّت عينك»:
اين مطلب، تفسير آيه نيست، بلكه با تاكيد به اهميت نامرئى‏شدن هريك از آنها، مقايسه‏اى است ميان مقام و شان امام و آن ستاره‏ها.
* ص 521 - همان باب، ح 23:
يادداشت ذيل حديث قبلى را ببينيد.
* ص 522 - همان باب، ح 25، ذيل «و ضربت الدارهم باسمك.»:
اين موضوع اشاره به واقعه سال 201/817 دارد كه خليفه عباسى مأمون به واسطه جانشينى امام رضا (ع) براى خلافت، از مردم بيعت گرفته و با نام ايشان سكه ضرب كرده بود.
* ص 525 - همان باب، ح 29، ذيل «سمعت هذا الحديث منذ ستّ و خمسين سنة.»:
شيخ صدوق اين حديث را با كمى تفاوت در راويان آن نقل مى‏كند: «محمد بن اسحاق، رضى‏اللَّه عنه، براى ما نقل كرده و مى‏گفت: «ابوعلى محمدبن همام براى ما نقل كرده و مى‏گفت: «احمدبن محمّد نوفلى به ما نقل كرده و مى‏گفت: «احمدبن هلال براى من نقل كرده...» (كمال‏الدين، جلد 2، صفحه 343)
در آخرين جمله از اين حديث آمده كه احمدبن هلال اين خبر را 56 سال پيش شنيد. اين شخص، العبراتى البغدادى (1- 267/880 - 180/796) نام داشت. بنابراين او هفت سال از زمان غيبت را درك كرده است. پس زمانى كه او اين حديث