خيلي کوچک و پس و پيش شدن يک واو و يا از قلم افتادن آن، معناي حديث تغيير مي‌کند. براي نمونه در الخصال صدوق اين حديث نقل شده است:
ثَلَاثَة إِنْ لَمْ تَظْلِمْهُمْ ظَلَمُوک السَّفِلَه وَ زَوْجَتُک وَ خَادِمُک؛^۱
سه طايفه‌اند اگر به آنان ظلم نکني، آنها در حق تو ظلم مي‌کنند: فرومايگان، همسرت و خادمت.
مفهوم ظاهري روايت، اين است که به آنها فشار بياور. اين، در حالي است که در تحف العقول با يک واو اضافه آمده است:
ثَلَاثَة وَ إِنْ لَمْ تَظْلِمْهُمْ ظَلَمُوک‏^۲.
معنا چنين مي‌شود که سه کس‌اند که اگر چه ستمشان نکني، ستمت کنند: پست‌ها و همسرت و خادمت.
يعني از اينها توقع بيشتر نداشته باش و با آنها مدارا کن. در اين صورت، به يک موعظه و دستور اخلاقي تبديل مي‌شود؛^۳ حال آن‌که اگر واو را برداريم، يک حکم مي‌شود؛ يعني مواظب باش و به آنها فشار بياور. استاد غفاري مي‌گويد:
به قرينه اين‌که در کتاب من لايحضره الفقيه^۴ حديثي ديده بودم به اين معنا که اگر تو با اين سه طايفه انصاف بورزي، آنها با تو انصاف نخواهند ورزيد. دريافتم که همين (بدون واو) را مي‌گويد.^۵
و نيز گاه تصحيف کوچک رسم الخطي، مثلاً تبديل «النخله» بجاي «الحبله» در حديث، موجب اختلاف در فتواي حرمت و نجاست عصير تمري به جاي عصير عنبي مي‌گردد. در روايت الکافي از امام باقر عليه السلام آمده است: