الآية (عَمَّ يَتَسَائَلُونَ * عَنِ النَّبَأِ العَظِيمِ) قال: ذلك إليّ إن شئت أخبرتهم و إن شئت لم أخبرهم. ثمّ قال: لكنّي أخبرك بتفسيرها، قلت (عَمَّ يَتَسَائَلُونَ) قال: فقال: هي أميرالمؤمنين صلوات الله عليه، كان أميرالمؤمنين صلوات الله عليه يقول: ما لله عزّ وجلّ آية هي أكبر منّي ولا لله من نبأ هي أعظم منّي؛¹
ابوحمزه گويد به امام باقر عليه السلام عرض کردم: فدايت شوم! شيعه از شما در باره تفسير آيه (عَمَّ يَتَسَائَلُونَ * عَنِ النَّبَأِ العَظِيمِ) مي‌‏پرسند. فرمود اين در اختيار من است، اگر بخواهم به آنها بگويم و اگر نخواهم نگويم؛ سپس فرمود: ولي تفسيرش را براي تو مي‌‏گويم؛ عرض کردم: (عَمَّ يَتَسَائَلُونَ) ؟ فرمود: اين آيه در باره اميرالمؤمنين صلوات الله عليه است. آن حضرت مي‌‏فرمودند: خداي عزّ و جلّ را آيه‏اي بزرگ‏تر و خبري عظيم‏تر از من نيست.
طبق اين روايت، امام باقر عليه السلام بيان تفسير واقعي آيه شريف را در خور همه شيعيان نمي‌دانند و مي‌‌فرمايند که اين به دست من است که هر که را خواهم آگاه کنم و هر که را نخواهم، خبر ندهم؛ اما به ابوحمزه ثمالي² مي‌‌فرمايند که تفسير آيه را براي تو بيان مي‌‌دارم. يعني ابو حمزه ايمان و اعتقاد لازم براي دريافت اين تفسير را داشته است که شايد ديگران چنين زمينه‌اي نداشته باشند.
از اين رو، بايد گفت که خطاب معصومان عليهم السلام حتي به مخاطبان شيعه و امامي نيز، به نسبت ايمان و اعتقاد آنان متفاوت است.
2. در روايتي أصبغ بن نباته از امير المؤمنين عليه السلام اين‏گونه نقل مي‌‏کند:
قال أميرالمؤمنين عليه السلام : ما بال أقوام غيّروا سنّة رسول الله صلي الله عليه و آله و عدلوا عن وصيّه لايتخوّفون أن ينزل بهم العذاب، ثمّ تلا هذه الآية: (ألَمْ تَرَ إِلَي الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللّهِ كُفْرًا وَأحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ * جَهَنَّمَ).³ ثمّ قال: نحن النعمة الّتي أنعم الله بها علي عباده وبنا يفوز من فاز يوم القيامة.⁴
امير المؤمنين عليه السلام فرمودند: چگونه است حال مردمي که سنّت پيغمبر صلي الله عليه و آله را دگرگون ساختند و از وصي او روي‏گردان شدند؟ ايشان نمي‏ترسند که عذاب بر آنها نازل شود؟ سپس اين آيه را تلاوت فرمود: «آيا نديدي حال کساني را که نعمت خدا را به ناسپاسي تغيير دادند و قوم خويش را به دوزخ که سراي هلاکت است درآوردند». سپس فرمود: ما