براي استراحت آن حضرت پهن کردند]. جون صبح شد، فرمود: اين فراش، امشب مرا از نماز [صبح] باز داشت. به همين علت، دستور داد [از آن پس] آن فراش يک تا برايش گسترانده شود.
در سند اين حديث موسي بن اسماعيل قرار دارد که کتاب‌هاي رجالي همانند رجال النجاشي،¹ الفهرست شيخ،² معالم العلماء شهرستاني،³ رجال ابن داود⁴ و نقد الرجال تفرشي⁵ تنها به ذکر او و برخي از کتاب‌هايش اکتفا کرده‌اند و توثيق ويا تضعيف نشده است. بنا بر اين، سند اين روايت مجهول است.

حديث 2.

بأسناده، عن جعفر بن محمد، عن أبيه، عن جده علي بن الحسين، عن أبيه، عن علي بن بي طالب عليه السلام ‌قال: كان فراش رسول صلي الله عليه و آله عباءة كانت من قطن حشوها ليف، قال: فبيت له عايشة ذات ليلة العباءة، فلما اصبح قال لها: لقد منعني فراشك الليلة الصلاة، فأخبرته أنها بيتت العباءة فأمرها أن تجعلها بطاق واحدة؛^۶ از امام علي عليه السلام نقل شده است که فرمود: فراش پيامبر صلي الله عليه و آله عبايي از پنبه و درونش از ليف خرما بود. امام فرمود: شبي عايشه عبا را تا کرده [و پهن نمود]. جون صبح شد، پيامبر صلي الله عليه و آله به عايشه فرمود: فراش تو امشب مرا از نماز باز داشت. عايشه به ايشان خبر داد که وي عبا را برايش تا کرده است. به همين سبب، پيامبر به عايشه دستور داد که [از آن پس] فراش را يک تايي پهن کند.

سند اين حديث از چند جهت ضعيف است:

اولاً. در کتاب الجعفريات و يا الاشعثيات نقل شده^۷ که برخي فقيهان آن را معتبر نمي‌دانند و رواياتش را برگرفته از احاديث اهل سنت مي‌‌دانند.^۸ ضمناً شيخ حر عاملي و علامه مجلسي نيز از اين کتاب حديثي نقل نکرده‌اند؛
ثانيا. در سلسله سند اين حديث، موسي بن اسماعيل قرار گرفته که در بررسي سند حديث