أمّتي» ^۱. ترمذي مي‌گويد: «اين حديث از طريق جابر، حسن، صحيح و غريب است» ^۲.
گفته شد بر اين شفاعت، تمام فرق و مذاهب اسلامي اتّفاق دارند.

در حيات برزخي

محلّ اختلاف وهابيت و ديگر فرق اسلامي در موضوع توسّل، دوران حيات برزخي حضرت است. با توجّه به آن چه از گفته‌هاي وهابيان آورديم، آن‌ها معتقدند که توسّل به پيامبر از بدعت‌هاي جديد است و سلف صالح چنين نمي‌کردند. در اين جا نمونه‌هايي از توسّل صحابه جليل القدر را به حضرت بعد از وفات نبي مکرّم اسلام مي‌آوريم.

الف. امر عايشه به توسّل به قبر پيامبر براي باران

دارمي در سنن خود از ابو الجوزاء اوس بن عبد الله نقل مي‌کند: «در مدينه قحطي شديدي پديد آمد. عدّه‌اي نزد عايشه آمدند و از اين امر شکايت کردند. عايشه گفت: «انظروا قبر النّبي صلي الله عليه و آله فاجعلوا منه كوي إلي السماء حتي لا يكون بينه و بين السماء سقف؛ به سراغ قبر پيامبر رويد و از آن جا دريچه‌اي به سوي آسمان باز کنيد تا بين قبر حضرت و آسمان فاصله‌اي نباشد».
آنان چنين کردند و خداوند هم به برکت توسّل به حضرت، باران فراواني به آن‌ها عنايت کرد تا آن که سبزي‌ها رشد کرده و شتران چاق شدند... ^۳.

ب. توسّل ابو ايوب انصاري به قبر پيامبر صلي الله عليه و آله

حاکم نيشابوري به سند خود از داود بن ابي صالح نقل مي‌کند: «مروان روزي وارد روضه رسول خدا صلي الله عليه و آله شد. مردي را ديد که صورت (پيشاني) خود را بر روي قبر گذاشته است. مروان دست به شانه‌اش گذاشت و گفت: مي‌داني که چه مي‌کني؟ آن مرد سر خود را بلند کرد. مروان ديد او ابو‌ايوب انصاري است. او خطاب به مروان فرمود: آري، مي‌دانم که چه مي‌کنم. من به خاطر اين سنگ‌ها نيامده‌ام بلکه براي رسول خدا صلي الله عليه و آله آمده‌ام. آنگاه از رسول خدا نقل کرد که فرمود: «لا تبكوا علي الدين إذا وليه أهله، ولكن ابكوا عليه إذا وليه غير أهله؛ اگر کسي که اهل است والي دين گردد، بر دين نگرييد، بلکه زماني بر دين بگرييد که غير اهل والي آن شود» ^۴.