ديوهاي بيابان به گردن آويزد كه آن حضرت به او فرمود: «مادر جان، آرام! خداي من که پيوسته همراه من است، حافظ و نگهدارم است» ^۱.
هم‌چنين، گزاره‏هايي از عبادت خدا در دوران نوجواني و جواني ايشان وجود دارد؛ مانند گوشه‌گيري ايشان در غار حرا براي عبادت که گاهي تا مدّتي طولاني ادامه مي‏يافت. در اين محور، علاوه بر گزاره‏هاي تاريخي ‌ـ ‌روايي، مي‏‏توان از دلايل ديگري نيز، براي اثبات موحّد بودن نبي صلي الله عليه و آله پيش از بعثت استفاده كرد: ‏‏ ‏‏
الف. از نظر عقلي، محال است که رسول خدا صلي الله عليه و آله ، برگزيده خلق و خاتم ‌النبيين، پيش از بعثت، از دين جدش ابراهيم عليه السلام منحرف شود ^۲.
ب. اگر نبي صلي الله عليه و آله قبل از بعثت مشرک و بت‌پرست بود، پس از بعثت، از دين خدايانش مرتد شده بود؛ بنا بر اين، مستحق عقاب مي‏‏شد (همان).
ج. دکتر شوقي مي‏‏گويد: «من يقين دارم كه اين گفته صحيح نيست؛ زيرا حتي حديث ضعيفي هم در اين زمينه در معجم المفهرس لالفاظ نبي صلي الله عليه و آله نمي‏‏توان يافت. به ‌يقين، خدا نبي صلي الله عليه و آله را از جاهلييت حفظ کرده است ^۳؛ پس عقل به موحّد بودن نبي حکم مي‏‏كند».
د. چگونه مي‏‏شود، افرادي، مثل زيد متقدم، عمر بن‎ حويرث، ابا قبس (يا ابا قيس) بن ‎هرمه، قس بن ‎ساعده، اسعد بن ‎کريب، «عبيد الله بن ‎جحش، و رباب بن ‎براء، عبادت بت‎ها‎ را نکنند و بگويند اين عمل حرام است؛ ولي پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ـ ‌که هم عصر اين افراد عادي است ‌ـ چنين عملي را مرتکب شده باشد» ^۴ .
هـ‌ . پيش از بعثت و حتي در سال‎ها‎ي آغازين آن، پيامبر صلي الله عليه و آله نمي‌توانست دينش را آشكار كند؛ زيرا با آزار مشرکان قريش مواجه مي‏‏شد ^۵، پس عقل به تقيّه حکم مي‌كرد. البته منظور از تقيّه‌ كردن اين نيست كه پيامبر بت‌ها را عبادت كند يا براي آن‌ها قرباني كند، اين موضوع باطل است و پيامبر هرگز اين ‌گونه تقيه نمي‌كرد.
و. در کلام، براي اثبات عصمت نبي صلي الله عليه و آله از لحظه تولّد، بحث‌هاي عقلي مفصّلي وجود دارد ^۶ و بر اين مطلب دلالت مي‌كند که پيش از بعثت، پيامبر صلي الله عليه و آله بر آيين حنيف جدّش، ابراهيم عليه السلام بوده است.

سه. نقد اقتباس آموزه‏هاي اسلامي از يهود

با توجّه به منابع يهود و نصارا در عهد نبوي، ممكن است پيامبر صلي الله عليه و آله ، اسلام را از ساير اديان ابراهيمي اقتباس كرده باشد؟