مهارتهاي ارتباطي در «نهج البلاغه»
دکتر سهيلا پيروزفر ۱
زهرا سيّدزاده ۲
مهتاب خيرالسادات محمّدآبادي ۳
چکيده
ارتباط به مثابه فرايندي براي تبادل اطلاعات و انتقال مفاهيم، در زندگي انسانها نقش مهمي دارد. لازمه برقراري ارتباط موفق، داشتن مهارتها و تواناييهايي است که به فرد کمک ميکند تا به طور کلامي و غير کلامي، افکار، عقايد، خواستهها و هيجانهاي خود را ابراز، و هنگام نياز، از ديگران کمک و راهنمايي درخواست کند. از آن جا که دستيابي به تمام ابعاد وجودي انسان کاري دشوار است، بهرهگيري از گفتار و کردار پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام که از علم الهي برخوردارند، در چگونگي برقراري ارتباط درست، راهگشاست.
امام علي عليه السلام در سخنان خود، روش سالم و عملي زندگي اجتماعي و برقراري رابطه مطلوب در جهت کسب رضايت پروردگار را ارائه کردهاند. در اين پژوهش، مهارتهاي ارتباطي از جمله سخن گفتن، گوش کردن، نفوذ، تقويت، مهرورزي، مشاهده، پرسش، افشاي خود و ارائه اطلاعات، از ديدگاه امام عليه السلام تجزيه و تحليل شده است. محوريترين موضوع در زمينه مهارتهاي ارتباطي از ديدگاه امام عليه السلام جلب رضايت خداي متعال و رسيدن به تعالي و کمال است.
کليدواژهها: نهج البلاغه، مهارتهاي ارتباطي، روابط بين فردي، ارتباط مؤثر.
مقدّمه
1.عضو هيئت علمي دانشکده الهيات دانشگاه فردوسي مشهد.
2.کارشناسي ارشد روانشناسي، دانشکده علوم تربيتي و روانشناسي دانشگاه فردوسي مشهد.
3.دانشجوي کارشناسي ارشد رشته علوم قرآن و حديث، گرايش «نهج البلاغه»، دانشکده علوم حديث.