4143

إيذاءُ الوالِدَينِ

الكتاب :

وَ قَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِيَّاهُ وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَ لاَ تَنْهَرْهُمَا وَ قُلْ لَهُمَا قَوْلاً كَرِيما» . ^۱

الحديث :

۲۲۶۷۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مِن الكَبائرِ شَتمُ الرّجُلِ والِدَيهِ ، يسبُّ الرّجُلُ أبا الرّجُلِ فيسبُّ أباهُ ، و يسبُّ اُمَّهُ فيسبُّ اُمَّهُ . ^۲

۲۲۶۷۵.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّ أبي نَظَرَ إلى رجُلٍ و مَعَهُ ابنُهُ يَمشي و الابنُ مُتَّكِئٌ على ذِراعِ الأبِ ، قالَ : فما كَلَّمَهُ أبي عليه السلام مَقتا لَهُ حتّى فارَقَ الدُّنيا . ^۳

۲۲۶۷۶.عنه عليه السلامـ في قولِهِ تعالى:«فَلا تَقُلْ لَهُما اُفٍّ»ـ: هُو أدنَى الأذى حَرَّمَ اللّهُ فما فَوقَهُ . ^۴

4143

آزردن پدر و مادر

قرآن:

«و پروردگارت مقرّر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر احسان كنيد. اگر يكى از آن دو يا هر دو، در كنار تو به سالمندى رسيدند، به آنها [حتى ]افّ مگو و به آنان پرخاش مكن و با ايشان به شايستگى سخن گوى».

حديث :

۲۲۶۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از گناهان كبيره است كه انسان پدر و مادر خود را دشنام دهد، [به اين صورت كه ]انسان پدر كسى را دشنام دهد و او هم متقابلاً پدر وى را دشنام دهد، يا مادر كسى را دشنام دهد و در نتيجه آن شخص هم مادر وى را دشنام گويد.

۲۲۶۷۵.امام باقر عليه السلام :پدرم مردى را ديد كه با پسرش راه مى رفت و پسر به دست پدرش تكيه داده بود. پدرم عليه السلام از آن پسر چندان ناراحت شد، كه تا زنده بود با او سخن نگفت.

۲۲۶۷۶.امام باقر عليه السلامـ در تفسير آيه «و به آن دو اُفّ مگو» ـفرمود : اين كمترين آزردن است كه خداوند آن را و هرچه را بالاتر از آن است حرام كرد.