نيز در جلد 6 ذيل كلمه «كتاب الحديث» از شماره 1613 تا 2356، يعنى بالغ بر 734 كتاب از كتابهاى حديث قدماى اصحاب را ذكر كرده و در پايان مى گويد:
اين 734 كتاب حديث را در فهرست كتابهاى قدما از اصحاب يافتم كه ايشان از آن به عنوان «كتاب» تعبير كرده اند و ما آن را «كتاب حديث» ناميديم، به دليل آنكه مشتمل بر احاديثى هستند كه از ائمه عليه السلام روايت شده است. اين روايات عينا در كتب اربعه اى كه محمدون ثلاثه اول تأليف كرده اند، يعنى كافى و فقيه و تهذيب و استبصار، و كتبى كه محمدون ثلاثه اخر نوشته اند يعنى وافى و بحار و وسائل و مستدرك آن آمده است. (همان مدرك، ج 6، ص 303 ـ 374)
خلاصه: از مطالب گذشته مى توان نتيجه گرفت كه شيعه اماميه در ثبت و ضبط احاديث، اهتمامى تام داشته و احاديث پيامبر اكرم و ائمه اطهار عليه السلام را با دقت به نگارش در آورده است. تعداد كتابهاى حديثى كه در دوران حضور ائمه عليه السلام تأليف گرديده بالغ بر هزاران رساله است. اما از آن ميان حدود 400 رساله كه اصول ناميده مى شود، اهميت فوق العاده دارد، زيرا مؤلف اصول مطالب آن را مستقيما از امام عليه السلام يا از راوى امام نقل مى كند. اين اصول، زمينه ساز تأليف مجموعه هاى بزرگ حديثى ـ از قبيل كافى و ساير كتب اربعه شيعه ـ گرديده است.

كلينى و اصول اربعمأة

يكى از بزرگترين محدثان دوره اسلامى، محمدبن يعقوب كلينى متوفاى 329 هجرى است كه براى تأليف كتاب خود «كافى» بيست سال وقت سپرى كرده است. كلينى نه تنها اصول اربعمأه را در اختيار داشته، بلكه هزاران رساله و حديث را با سلسله سند متصل در كتاب خود نقل نموده است.
شيخ مفيد مى گويد: كافى جليل ترين كتب شيعه، و از حيث فائده از همه مفيدتر است. (رياض العلما، ج 2، ص 262)
شهيد اول مى نويسد: كتاب كافى در حديث، كتابى است كه اماميه مانند آن را به خود نديده است. (مقدمه كافى، ص 27)