او شيخ روايت مجلسى (بحار) و حر عاملى هم بوده (امل الآمل) و از سيد امير فيض الله بن امير عبدالقاهر حسينى تفرشى و سيد ميرزا محمدبن امير على استرابادى نگارنده منهج المقال هم روايت مى كرده است.
شيخ ابومحمد احمدبن اسمعيل جزايرى نجفى نگارنده آيات الاحكام و سيد نعمه اللّه جزايرى از شاگردان او بوده اند ». ۱ ايشان همچنين مى نويسد:
در پايان اجازات بحار مجلسى (ص 174) اين عبارت ديده مى شود: « و كتاب جوامع الكلم للسيد محمدمعلم الوزير الاعظم غفرالله لانى سمعت ممن كان من اهل العلم انه كان عنده كتاب الجامع للبزنطى». از اينجا هم بر مى آيد كه سيد ميرزا استاد وزير بوده و جوامع الكلم او پيش از بحار بنگارش در آمده است. (همان، ص 1629).
2 ـ 1. معرفى كتاب « منتقى الجمان » و مؤلف آن
«حسـن بن زين الـدين» (959 ـ 1011هجـرى قمـرى) مكنّى به «ابومنصور»،ملقب به « جمال الدين » و فرزند « زين الدين بن على »، مشهور به شهيد ثانى است ۲ ميرمصطفى تفرشى (زنده در 1015 هجرى قمرى) و شيخ حر عاملى از او به بزرگى ياد كرده اند و او را با الفاظ مدح آميز بسيارى ستـوده اند. ۳ چنانكـه شيـخ حـر عاملـى او را « يگانه دوران خود و آگاهترين اهل آن زمان به فقه، حديث و علم رجال » دانسته است. ۴ وى دركودكى پدرخود را از دست داد. از اين رو نزد شاگردان وى به تلمذ پرداخت كه از جمله آنان مى توان به حسين بن عبدالصمد عاملى (پدر شيخ بهايى) و از شاگردان خود وى نيز به عبدالسلام بن محمد حر عاملى (جد مادرى شيخ حر عاملى) اشاره كرد. ۵
1.ـ فهرست دانشگاه ـ ج ۵، ص ۱۲۷۲ ـ ۱۲۷۳.
2.ـ امل الآمل، ج ۱، ص ۵۷، ۵۸، ۶۳.
3.ـ ر.ك نقدالرجال، ج ۲، ص ۲۵؛ امل الآمل، ج ۱، ص ۵۷.
4.ـ امل الآمل، همانجا.
5.ـ امل الآمل، ج ۱، ص ۵۸.
