نمايه احاديث علم امام در كتاب الحجّه اصول كافى - صفحه 122

۷۴ امامان‏عليهم السلام كسانى هستند كه علم دارند. الف ب‏۲۱، ص‏۲۱۲/ ح‏۱ ۷۵ امامان‏عليهم السلام در قرآن به عنوان كسانى معرّفى شده‏اند كه علم دارند. الف ب‏۲۱، ص‏۲۱۲/ ح‏۲ ۷۶ فقط امامان‏عليهم السلام رسوخ در علم دارند و تأويل قرآن را مى‏دانند. الف ب‏۲۲، ص‏۲۱۳/ ح‏۱ ۷۷ امامان به كلّ قرآن، خاصّ و عامّ، محكم و متشابه و ناسخ و منسوخ در قرآن، علم دارند. الف ب‏۲۲، ص‏۲۱۳/ ح‏۲ ۷۸ فقط امامان‏عليهم السلام رسوخ در علم دارند. الف ب‏۲۲، ص‏۲۱۳/ ح‏۳ ۷۹ به امامان‏عليهم السلام علم عطا شده است. الف ب‏۲۳، ص‏۲۱۳/ ح‏۱ ۸۰ به امامان‏عليهم السلام علم عطا شده است. الف ب‏۲۳، ص‏۲۱۴/ ح‏۲ ۸۱ كسانى كه به ايشان علم عطا شده است، غير از امامان‏عليهم السلام نيستند. الف ب‏۲۳، ص‏۲۱۴/ ح‏۳ ۸۲ فقط به امامان‏عليهم السلام علم عطا شده است. الف ب‏۲۳، ص‏۲۱۴/ ح‏۴ ۸۳ فقط به امامان‏عليهم السلام علم عطا شده است. الف ب‏۲۳، ص‏۲۱۴/ ح‏۵ ۸۴ (علم) قرآن به ائمّه‏عليهم السلام عطا شده و ايشان وارث كتاب خدا هستند. ب ب‏۲۴، ص‏۲۱۵/ ح‏۴ ۸۵ امامان‏عليهم السلام به امر خدا هدايت مى‏كنند و امر و حكم خدا را بر امر و حكم خود مقدّم مى‏دارند. ب ب‏۲۵، ص‏۲۱۶/ ح‏۲ ۸۶ امام متوسّم است و راه فراست (نور خدا) در امام مستقرّ است. ب ب‏۲۶، ص‏۲۱۸/ ح‏۱ ۸۷ امام متوسّم است و راه فراست (نور خدا) در امام مستقر است. ب ب‏۲۶، ص‏۲۱۸/ ح‏۲ ۸۸ امام متوسّم است و به نور خداى تعالى مى‏بيند و از حقايق امور آگاه است. الف ب‏۲۶، ص‏۲۱۸/ ح‏۳

صفحه از 154