۱۸۱ علم به سه صورت به امام مى‏رسد: علم گذشته علمى است كه تفسير شده و علم آينده مكتوب است و علم حادث در قلب انداخته مى‏شود يا در گوش او خوانده مى‏شود و بهترين علم امام‏عليه السلام همين است. الف ب‏۴۷، ص‏۲۶۴ / ح‏۱ ۱۸۲ علم به صورت گذشته، آينده و حادث به امام مى‏رسد. الف ب‏۴۷، ص‏۲۶۴/ ح‏۲ ۱۸۳ علم به امام تحديث مى‏شود و در قلب او مى‏افتد يا در گوش او خوانده مى‏شود. الف ب‏۴۷، ص‏۲۶۴/ ح‏۳ ۱۸۴ اگر مردم اذاعه سِرّ نمى‏كردند، امام آنها رابه حقايق امور آگاه مى‏كرد. الف ب‏۴۸، ص‏۲۶۴/ ح‏۱ ۱۸۵ امام به منايا و بلايا آگاه است و اگر شيعيان اسرار را فاش نمى‏كردند، امام ايشان را آگاه مى‏كرد. الف ب‏۴۸، ص‏۲۶۵/ ح‏۲ ۱۸۶ امور مردم به امام سپرده شده و مردم امر به اطاعت از ايشان شده‏اند. ج / ۳ ب‏۴۹، ص‏۲۶۵/ ح‏۱ ۱۸۷ خدا امر خلق را به امام تفويض كرده است تا مردم از ايشان اطاعت كنند. ج / ۳ ب‏۴۹، ص‏۲۶۶-۲۶۵/ح‏۲ ۱۸۸ خدا امر خلق را به امام تفويض كرده است تا درجه اطاعت مردم را امتحان كند. ج / ۳ ب‏۴۹، ص‏۲۶۶/ ح‏۳ ۱۸۹ امور مردم به امام تفويض شده و امام، موفّق، مؤيّد و مسدّد به روح القدس است و از خطا و لغزش مصون است. ج / ۲ ب‏۴۹، ص‏۲۶۷-۲۶۶/ح‏۴