۱۵۹ |
همه علم الكتاب نزد امامانعليهم السلام است. |
الف |
ب۴۲، ص۲۵۷/ ح۳ |
۱۶۰ |
هر گاه مطلب جديدى پيش بيايد، خداوند علم آن را به امام عطا مىكند. |
الف |
ب۴۲، ص۲۵۷/ ح۴ |
۱۶۱ |
امام هر گاه اراده كند كه به چيز (جديدى) علم پيدا كند، خداوند آن را به او تعليم مىكند. |
الف |
ب۴۳، ص۲۵۸/ ح۱ |
۱۶۲ |
هر گاه امام بخواهد بداند، به او علم داده مىشود. |
الف |
ب۴۳، ص۲۵۸/ ح۲ |
۱۶۳ |
هر گاه امام اراده كند به چيزى علم پيدا كند، خداوند آن را به او تعليم مىكند. |
الف |
ب۴۳، ص۲۵۸/ ح۳ |
۱۶۴ |
امامى كه نداند چه چيزى به او مىرسد و چه اتّفاقى براى او مىافتد، حجّت خدا نيست. |
الف |
ب۴۴، ص۲۵۸/ ح۱ |
۱۶۵ |
امام از شهادت خويش آگاه است. (اِخبار امام كاظمعليه السلام از شهادت خويش) |
الف |
ب۴۴، ص۲۵۹-۲۵۸/ح۲ |
۱۶۶ |
امام از شهادت خويش آگاه است. (اِخبار امام سجّادعليه السلام از شهادت خويش) |
الف |
ب۴۴، ص۲۵۹/ ح۳ |
۱۶۷ |
امام از شهادت خود آگاه است و در عين حال تسليم تقديرات الاهى است. (اميرالمؤمنينعليه السلام از شهادت خود خبر مىدهد) |
الف |
ب۴۴، ص۲۵۹/ ح۴ |
۱۶۸ |
امام از حوادثى كه براى او رخ خواهد داد آگاه است (علم حضرت موسىبن جعفرعليهما السلام به زندانى شدن خود) |
الف |
ب۴۴، ص۲۶۰/ ح۵ |
۱۶۹ |
امام از شهادت خود آگاه است. (اخبار امام رضاعليه السلام از شهادت خود) |
الف |
ب۴۴، ص۲۶۰/ ح۶ |
۱۷۰ |
امام از شهادت خود آگاه است. (اخبار امام باقرعليه السلام از شهادت خود) |
الف |
ب۴۴، ص۲۶۰/ ح۷ |