نمايه احاديث علم امام در كتاب الحجّه اصول كافى - صفحه 130

۱۵۹ همه علم الكتاب نزد امامان‏عليهم السلام است. الف ب‏۴۲، ص‏۲۵۷/ ح‏۳ ۱۶۰ هر گاه مطلب جديدى پيش بيايد، خداوند علم آن را به امام عطا مى‏كند. الف ب‏۴۲، ص‏۲۵۷/ ح‏۴ ۱۶۱ امام هر گاه اراده كند كه به چيز (جديدى) علم پيدا كند، خداوند آن را به او تعليم مى‏كند. الف ب‏۴۳، ص‏۲۵۸/ ح‏۱ ۱۶۲ هر گاه امام بخواهد بداند، به او علم داده مى‏شود. الف ب‏۴۳، ص‏۲۵۸/ ح‏۲ ۱۶۳ هر گاه امام اراده كند به چيزى علم پيدا كند، خداوند آن را به او تعليم مى‏كند. الف ب‏۴۳، ص‏۲۵۸/ ح‏۳ ۱۶۴ امامى كه نداند چه چيزى به او مى‏رسد و چه اتّفاقى براى او مى‏افتد، حجّت خدا نيست. الف ب‏۴۴، ص‏۲۵۸/ ح‏۱ ۱۶۵ امام از شهادت خويش آگاه است. (اِخبار امام كاظم‏عليه السلام از شهادت خويش) الف ب‏۴۴، ص‏۲۵۹-۲۵۸/ح‏۲ ۱۶۶ امام از شهادت خويش آگاه است. (اِخبار امام سجّادعليه السلام از شهادت خويش) الف ب‏۴۴، ص‏۲۵۹/ ح‏۳ ۱۶۷ امام از شهادت خود آگاه است و در عين حال تسليم تقديرات الاهى است. (اميرالمؤمنين‏عليه السلام از شهادت خود خبر مى‏دهد) الف ب‏۴۴، ص‏۲۵۹/ ح‏۴ ۱۶۸ امام از حوادثى كه براى او رخ خواهد داد آگاه است (علم حضرت موسى‏بن جعفرعليهما السلام به زندانى شدن خود) الف ب‏۴۴، ص‏۲۶۰/ ح‏۵ ۱۶۹ امام از شهادت خود آگاه است. (اخبار امام رضاعليه السلام از شهادت خود) الف ب‏۴۴، ص‏۲۶۰/ ح‏۶ ۱۷۰ امام از شهادت خود آگاه است. (اخبار امام باقرعليه السلام از شهادت خود) الف ب‏۴۴، ص‏۲۶۰/ ح‏۷

صفحه از 154