۲۰۵ امامان‏عليهم السلام به واسطه روح القدس آنچه را زير عرش و زير زمين است، مى‏شناسند و روح القدس سهو و بازى ندارد. الف ب‏۵۲، ص‏۲۷۲/ ح‏۲ ۲۰۶ امام‏عليه السلام داراى روح القدس است و روح القدس، خواب و غفلت و سرگرمى و بازى و سبكى ندارد. الف ب‏۵۲، ص‏۲۷۲/ ح‏۳ ۲۰۷ «روح من أمرنا» خلقى است كه همراه پيامبر است و به او اخبار مى‏كند و او را سديد و محفوظ مى‏دارد. الف ب‏۵۳، ص‏۲۷۳/ ح‏۱ ۲۰۸ روحى كه اعظم از ملائكه است (يعنى علم) همراه امامان است. الف ب‏۵۳، ص‏۲۷۳/ ح‏۲ ۲۰۹ روح امرى ملكوتى و همراه امام است. ب ب‏۵۳، ص‏۲۷۳/ ح‏۳ ۲۱۰ روح موجب تسديد امام است. ب ب‏۵۳، ص‏۲۷۳/ ح‏۴ ۲۱۱ وقتى خدا روح را به امام عطا كرد، به او علم و فهم عطا كرده است. الف ب‏۵۳، ص‏۲۷۴-۲۷۳/ح‏۵ ۲۱۲ امام قبل بايد كتابها، علم و سلاح را به امام بعد برساند. الف ب‏۵۴، ص‏۲۷۶/ ح‏۱ ۲۱۳ مردم به اطاعت از امامان، امر شده‏اند و در مواقع نزاع بايد به آنان رجوع كنند و از ايشان حكم بخواهند. ج / ۳ ب‏۵۴، ص‏۲۷۶/ ح‏۱ ۲۱۴ عالم (امام) نمى‏ميرد تا اينكه خدا وصىّ او را به او بشناساند. الف ب‏۵۴، ص‏۲۷۷/ ح‏۷ ۲۱۵ امامان‏عليهم السلام از امورى كه براى ايشان پيش خواهد آمد، آگاه‏اند و طبق دستورالعملى كه براى ايشان فرستاده شده عمل مى‏كنند. الف ب‏۵۵، ص‏۲۸۰-۲۷۹/ ح‏۱