350 امام به امور گذشته و همه زبانها عالم است و با همه زبانها تكلّم مى‏كند. (تكلّم امام به زبان هندى با ابوسعيد غانم هندى) الف ب‏92، ص‏517-515/ ح‏3351 امام از احوال مردم و امور ايشان آگاه است. (علم امام به امر محمّدبن ابراهيم‏بن مهزيار) الف ب‏92، ص‏518/ ح‏5352 امام از اعمال مردم آگاه است. (علم امام به شرب خمر يكى از خادمان خفيف) الف ب‏92، ص‏523/ ح‏21353 امام از امور پنهان آگاه است. (آگاهى امام از حساب اموال محمّدبن على‏بن شاذان نيشابورى) الف ب‏92، ص‏524/ ح‏23354 امام از حقايق امور آگاه است. (آگاهى امام از احوال جنيد و...) الف ب‏92، ص‏524/ ح‏24355 امام از حوادث آينده آگاه است. (اخبار امام از مرگ جنين محمّدبن صالح) الف ب‏92، ص‏524/ ح‏25356 امام به همه مسائل عالم است. الف ب‏93، ص‏526-525/ ح‏1357 امام از گذشته و آينده آگاه است. الف ب‏93، ص‏528-527/ ح‏3358 علم نشانه امامت است. الف ب‏93، ص‏530-529/ ح‏5359 همه امامان‏عليهم السلام محدّث‏اند. الف ب‏93، ص‏531/ ح‏7360 امام اعلم مردم است. الف ب‏93، ص‏532-531/ح‏7361 امر در شب قدر بر امام نازل مى‏شود و ائّمه‏عليهم السلام محدّث‏اند. الف ب‏93، ص‏533-532/ح‏11362 ائمّه‏عليهم السلام محدّث‏اند. الف ب‏93، ص‏533/ ح‏14362 ائمّه‏عليهم السلام محدّث و مفّهم‏اند. الف ب‏93، ص‏534/ ح‏18364 ائمّه‏عليهم السلام محدّث‏اند. الف ب‏93،ص‏535-534/ح‏20