1. اين كتاب خلاصه آثار ائمّه طاهرين است. 2. شيوخ عصر او مستقيما از او دريافت مىكردند؛ سپس از او روايت مىنمودند. 3. جمهور شيعيان كتاب را ترجيح داده و اجماع بر علوّ درجه آن نموده و آن را محور روايات ثقات قرار دادند.
4. مورد مدح عظماء علماى شيعه، از جمله مفيد رحمهاللهو شهيد اوّل و ثانى و محقّق كركى و همه علماى ديگر قرار گرفته است. 5. آن را كتاب همه علوم و فنون ناميدند كه به شكل منظّم و مرتّب و به صورت جالب، آورده شده است. 6. از ويژگيهاى كتاب اين است كه مرحوم كلينى رحمهالله در زمان سفراء حضرت حجّت مىزيسته و اين امر اعتبار خاصّى به كتاب مىدهد. 7. در كافى، اسناد عموما ذكر شده است مگر در برخى موارد نادر. 8. احاديث را پس از ترجيح آورده است و لذا احاديث متعارض كم دارد. 9. شروح زياد، و حواشى متنوّع و اختصارهاى فراوانى توسّط علماى بزرگ دارد.
نكات زياد ديگرى هم در اين باره هست.
3) نكات زيادى درباره اين سؤال از خطبه كتاب كافى به دست مىآيد؛ از جمله:
1. نشر حقائق اسلام از زبان اهل بيت عليهم السلام (أهل البيت أدرى بما في البيت) 2. ردّ عقائد انحرافى كه در آن زمان، به وفور منتشر شد. 3. پاسخ اشكالاتى كه از راه اختلافات روايات، بروز كرد كه در نتيجه، به ايشان ارجاع شد؛ لذا ابتدا ترجيحات خود را انجام داد و سپس نتيجه را ثبت كرد.
4) طبيعى است اگر بخواهيم اسلام ناب را به دست بياوريم، بايد به منابع اصيل برگرديم نمىگويم روايات كتاب شريف كافى، همه، صحيحاند؛ ولى ادّعا مىكنم روايات صحيح آن خيلى فراواناند.
5) به نظرم، جا دارد روى اين كتاب، با توجّه به امتيازات آن و اشكالاتى كه ايراد كردند، مطالعات تحقيقى و به روشهاى نوين، انجام گيرد؛ خصوصا معايير ترجيحات و نحوه استنتاج ايشان را بايد شناخت.