بهره مىجويند و از آن طلب شفاء مىكنند.
آيات و روايات چندى بر شفابخشى قرآن دلالت دارند. از جمله اين آيه: «و ننزّل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنين و لايزيد الظالمين إلّا خسارا.» (اسراء (17) / 82) امين الاسلام طبرسى ذيل آيه فوق چنين مىگويد: مردم از قرائت قرآن، تبرّك مىجويند و از آن براى دفع آلام و اسقام خود يارى مىطلبند و خداوند تبارك و تعالى به علّت قداست قرآن و بنابر اقتضاى حكمت الاهى، بسيارى از ضررها و آلام را دفع مىنمايد. (7: ج 6، ص 673)
از كنار هم نهادن ميان مطالب ذكر شده و كلام حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به دست مىآيد كه شفابخشى قرآن كريم به گونهاى است كه ترس بازگشت اسقام و آلام را چنين در پى ندارد. قرائت قرآن، ملكات راسخه نفس را در جهت تعاليم قرآن قرار مىدهد و آنان را مطابق با رهنمودهاى قرآن تغيير مىدهد؛ لذا به وسيله قرآن، تمامى امراض قلبى و روحى شفا مىيابد.
9. عزّا لاتُهْزَمُ أنصاره: عزّتى است كه ياورانش شكست نمىخورند.
بنا بر نصّ صريح قرآن كريم، عزّت تنها در يد قدرت خداوند تبارك و تعالى است: «من كان يريد العزّة فإنّ العزة للّه جميعا» (فاطر (35) / 10)
خداوند متعال، عزيز و شكستناپذير است و هر آنچه رنگ و بويى خدايى داشته باشد، نمايانگر چنين عزّتى است. چنين است كه ياران قرآن شكست نخواهند خورد؛ چون مقتضاى شكست، ذلّت است و آن زمان كه شكست نباشد، ذلّتي هم نيست.
10. حقّا لاتُخْذَلُ أعوانه: حقّى است كه يارانش بدون نصرت نمىمانند.
در دو عبارت اخير، حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام با استفاده از صنعت مراعاة النظير، دو واژه اعوان و انصار را در كنار هم قرار مىدهند. اعوان و انصار، مسلمانانى
