هم اينك تو نيز بايد مزدِ تجارت خويش را باز ستانى!
آن جوان خوش سيما به حضرت حقّ عرضه مى‏دارد: پروردگارا! اين بنده توست و تو نسبت به حال وى از من آگاه‏ترى. آنچه را شايسته اوست با وى به انجام رسان. خداوند متعال به ملائكه خويش فرمان مى‏دهد كه او را جامه‏هاى بهشتى بپوشانند و در بهشتِ عدن برايش جايگاهى نيكو برايش مهيّا سازند. جوان خوش‏سيما مى‏گويد: پروردگار من! آنچه را تو به او ارزانى داشتى كم پندارم! بر پاداش وى بيفزا! خداوند مى‏گويد: به رفعت مقامم سوگند كه امروز به وى و به هر كس كه همپايه اوست، پنج چيز عطا نمايم كه هرگز زوال نپذيرد. آنان جوانانى باشند كه پير نگردند، تندرستانى باشند كه بيمار نشوند، توانگرانى باشند كه فقير نگردند، شادكامانى باشند كه اندوهگين نشوند و زندگانى باشند كه هرگز نميرند و فنا نپذيرند. (12: ج 4، ص 633)
در روايتى ديگر، ضمن اشاره به همين مضامين، بدين نكته نيز پرداخته شده است كه خداوند به آن جوان خوش‏سيما فرمان مى‏دهد كه پيشاپيش حاملان واقعى قرآن حركت كند و آنها را به بهشت و منازل ايشان رهنمون سازد. در اينجاست كه به مؤمن خطاب مى‏شود: «اقْرَأ وارْقَ» يعنى بخوان و بالا برو! و هر يك از مؤمنان به قدر ارادتى كه نسبت به اين كتاب آسمانى داشته‏اند و برابر آن مقدارى كه پاسدار شأن و مقامش بوده‏اند، به جايگاه اصلى خود نائل خواهند شد. (30: ج 4، ص 411)

6. حمايت قرآن از حاملان خود در روز قيامت

اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ لَنا رَيّا يَومَ الظَّماءِ وَ فَوزا يَومَ الجَزاءِ مِن نارٍ حامِيةٍ، قليلةِ البُقياءِ عَلى مَن بها اصْطَلى وَ بَحرِّها تَلَظّى. اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لَنا بُرهانا عَلى رُؤوسِ المَلَاءِ يَومَ يُجمعُ فِيه أهلُ الارضِ وَ أهلُ السَّماءِ. اَللّهُمَّ ارزُقْنا مَنازِلَ الشُهداءِ وَ عيشَ السُعَداءِ وَ مُرافَقَةَ الأنبياءِ اِنّكَ سَميعُ الدُّعاءِ. خداوندا! در روز تشنگى، قرآن را وسيله سيراب گشتنمان قرار ده و پيروزى بر آتش سوزان را در روز جزاء نصيبمان فرما؛ آتشى كه بى‏ترحّم است بر جان هر