تحلیل انتقادی انگارههای کتاب نقد قرآن پیرامون آیات فرهنگ زمانه
سال
1399 / شماره پیاپی
2 /
صفحه
288-267
چکیده :
قرآنکریم کتاب اصلاح و هدایت است که با طراحی و نقل مؤلفههای فرهنگی، فرهنگ زمانه را از پیرایههای جاهلانه اصلاح نموده و به چالش کشیده است. هماهنگی و شباهتهای قرآن با برخی از مؤلفههای فرهنگ زمانه مستمسک ناقد قرآن گشته و شاهدی شده تا از محیطزدگی قرآن سخن گوید. این مقاله با بررسی خاستگاه اصلی پندارۀ دکتر سُها، گونههای فرهنگ زمانه را به بحث مینشیند؛ و به این نکته میرسد که قرآن متأثر از فرهنگ زمانه نشده، بلکه طی مراحلی آنرا اصلاح نموده؛ قرآن فرهنگ برخاسته از جاهلیت را نکوهش و فرهنگ پیراسته از جاهلیت را میپذیرد و فرهنگ التقاطی زمانه را در مرحلۀ اول پاکسازی و در مرحلۀ دوم تثبیت و توسعه میبخشد. حاصل پژوهش حاضر آن است که نقل مؤلفههای فرهنگی فرهنگ زمانه در قرآن به معنای محیطزدگی قرآن نیست بلکه به معنای استخدام هوشمندانۀ صاحب وحی از فرهنگ زمانه جهت اصلاح فرهنگ میباشد.
کلیدواژههای مقاله :اثرپذیری قرآن، اصلاح فرهنگ، سها، فرهنگ التقاطی، فرهنگ زمانه