منابع و مآخذ

الف. فارسي

1. آقاجاني حسين‌آبادي، محمّد حسن (1381ش)، هنجاريابي مقدّماتي پرسش‌نامه سبک هويّت براي دانشجويان مقطع کارشناسي، پايان‌نامه کارشناسي ارشد، دانشگاه تربيت معلم.
2. آذربايجاني، مسعود (1382ش)، تهيه و ساخت آزمون جهتگيري مذهبي با تکيه بر اسلام، قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه.
3. آزموده، پيمان (1382ش)، رابطه جهتگيري مذهبي با سرسختي و شادکامي دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي، پايان‌نامه کارشناسي ارشد، دانشگاه شهيد بهشتي.
4. احمدي علوان‌آبادي، سيّد احمد (1352ش)، مقايسه‌اي در طرز فکر مذهبي کلاس سوم دبيرستان‌هاي اسلامي و غير اسلامي، پايان‌نامه کارشناسي ارشد، دانشگاه تهران.
5. اژه‌اي، جواد (1381ش)، «نيازها در قرآن»، مجلّه روا‌‌ن‌شناسي، شماره 24،
ص 307ـ323.
6. اسلامي، احمدعلي (1376ش)، «بررسي نگرش فرد نسبت به مذهبي بودن و رابطه آن با افسردگي در دانش‌آموزان سال آخر دبيرستان‌هاي اسلام‌شهر»، همايش نقش دين در بهداشت روان، 24ـ27 آذرماه 1376، تهران.

2. با توجّه به مشکل احتمال مداخله عامل مطلوبيت اجتماعي در پاسخ‌هاي پاسخ‌دهندگان به پرسش‌نامه‌هاي روان‌شناختي ـ که در فصل اوّل اين بخش نيز مورد اشاره و تأکيد قرار گرفت ـ و با عنايت به جايگاه و اهميت زياد دين در جوامع و بخصوص در جامعه ايران که جامعه‌اي ديني است، به طور طبيعي مي‌توان نتيجه گرفت که احتمال مداخله و تأثير منفي عامل مطلوبيت اجتماعي (يعني احتمال وقوع خطاي ناشي از سوگيري پاسخ‌دهندگان) در پاسخ به پرسش‌نامه‌هاي مرتبط با دين، افزايش مي‌يابد. بنا بر اين، مؤلّفان بر اين نکته تأکيد مي‌نمايند که نتايج حاصل از اجراي پرسش‌نامه بام اوّل در موارد و شرايطي که نتيجه اين آزمون به هر شکلي داراي منفعت يا ضرري (احتمالي يا قطعي، واقعي يا غير واقعي) براي پاسخ‌دهندگان باشد، معتبر نخواهد بود.