ـ درک اصل پيام، از زبان و قلم گوينده اصلى آن يا نزديکترين منابع به آن؛
ـ بررسى علمى مستندات آن مدّعا؛
ـ ريشهيابى مدّعا؛
ـ بررسى سخنان موافقان و مخالفان، از جهت استناد، دقّت علمى و...؛
ـ سنجش دو گروه مطلب، به ميزان عقل، قرآن، سنّت معتبر؛
ـ نتيجهگيرى علمى و بيطرفانه، بدون تعصّب و بدون بدگويى به يک طرف، در عين آمادگى براى شنيدن سخنان بيشتر در همان موضوع.
6 ـ 3 به هر حال، نمونههايى از کارهاى علمى در مورد موضوعات يادشده موجود است که در منابعى مانند کتابنامهى حضرت مهدى عليه السلام (نوشتهى آقاى مهدىپور)، کتاب مرجع مهدويّت (موسّسهى پارسا)، فرهنگنامهى موعود، (موسّسهى موعود) مىتوان يافت. امّا با گسترش امواج ارتباط و اطّلاعرسانى در سطح جهانى، اين کار همواره ضرورت دارد و بايد پيگيرى شود؛ البتّه پس از آگاهى از کارهاى پيشين و به قصد تکميل يا روزآمد ساختنِ آنها.
6 ـ 4 در اين زمينه، در سالهاى اخير، مقالات زير نوشته شده است:
ـ مهدويّت از ديدگاه دينپژوهان و اسلامشناسان غربى: ميرچا الياده، ترجمهى بهروز جندقى، فصلنامهى انتظار، شماره 6 و 7؛
ـ مقالهى امام قائم، نوشتهى تِرهار Terhaar ترجمهى حسين مسعودى، نقد و بررسى: نصرتاللّه آيتى، در مجموعهى مقالات «تصوير امامان شيعه در دائرهالمعارف اسلام»، قم: موسّسهى شيعهشناسى، ص 455 ـ 465؛
ـ موعود پيروز، نوشتهى بهروز بيک عليزاده و مرتضى دهقان در ماهنامهى موعود، شمارهى 19 و 20، ترجمه و نقد و بررسى مدخل «مهدى» از دائرهالمعارف بريتانيکا.